Η καλύβα του Παππού: 15 Μαΐ 2007

15 Μαΐ 2007

Ζέστη....


Στην καθημερινή σχοινοβασία που είναι η ζωή μας...


...άλλοτε φοβάμαι να ξεμυτίσω, νιώθοντας μικρός ....

...και απροστάτευτος...


...κι άλλοτε νιώθω σα το θηρίο στο κλουβί.

Χώρια η ζέστη! Αρχίζει και βαράει κατακούτελα.

Καλοκαιριάζει νωρίς.
...................................................


Σαν ήμουν παιδί, ήταν απλά τα πράγματα, τα καλοκαίρια.

Διακοπές με τους γονείς - πράγμα που σήμαινε, μεταξύ άλλων...



....οικογενειακές επισκέψεις, που είχαν τη χάρη τους, αλλά και...


...διάφορους, μάλλον εκνευριστικούς συγγενείς, που φώναζαν διαρκώς καθώς "συζητούσαν" (στην πραγματικότητα, μιλούσαν μόνοι τους, αλλά δεν το καταλάβαιναν).

Τι πείραζε, όμως; Εγώ είχα μυαλό μόνο για τη θάλασσα, και δεν εννοούσα να ενοχληθώ από τις παντός είδους και σχήματος "θείτσες" με τα ταπεράκια, ούτ' από τις φωνές...


....ή τα διάφορα θωρηκτά που κατέπλεαν υπερήφανα.


Τα θυμήθηκα σήμερα, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών. Δεν είμαι πια τόσο ανεκτικός, ούτε απέναντι στη ζέστη, ούτε απέναντι στην πολυκοσμία.

Μού 'ρχεται να ρίξω ένα σάλτο....


...και να την κάνω γι' αλλού, μακριά, πολύ μακριά, να βρώ καταφύγιο από τον σκληρό ήλιο και όλα τ' άλλα....


....παρέα με φίλους αγαπημένους, στη σκιά των δένδρων...


...και να παίζουμε με το νερό ολημερίς, πάλι σαν παιδάκια...

Το τριήμερο του Αγίου Πνέυματος είναι κοντά. Ως τα τότε, κάνω υπομονή.


Σημ: Όλες τις φωτογραφίες τις έχω τραβήξει, σε διαφορετικές στιγμές, στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο - από τις αγαπημένες βόλτες μου. Copyright Christophorus.