Η καλύβα του Παππού: 24 Μαΐ 2009

24 Μαΐ 2009

Στο γκέτο των Αθηνών

Στον Αγ. Παντελεήμονα

Tου Αλεξη Παπαχελά, από τη σημερινή "Καθημερινή"

Eλπίζω πραγματικά πως δεν «ανάψαμε» μόνοι μας μια μεγάλη φωτιά με την υπόθεση του «σκισίματος» του Κορανίου από κάποιον αστυνομικό. Οσα συνέβαιναν μέχρι και το απόγευμα της Παρασκευής στο κέντρο της Αθήνας έδειχναν πως επρόκειτο για μια πολύ σοβαρή υπόθεση, πως δηλαδή αυτό το συμβάν έχει αγγίξει ένα γυμνό νεύρο κάποιων μουσουλμάνων που ζουν στην Ελλάδα. Δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία τι ακριβώς συνέβη, αν το Κοράνι σχίσθηκε ή όχι. Σημασία έχει πως από την ώρα που θα δημιουργηθεί ο σχετικός μύθος, οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να προκληθεί ένα ανεξέλεγκτο κύμα διαμαρτυρίας μουσουλμάνων στην Ελλάδα, στη χειρότερη, να γίνει η χώρα στόχος κάποιων φανατικών σε όλο τον κόσμο. Χώρες που έχουν πολύ πιο πολυπολιτισμική κουλτούρα από τη δική μας, όπως π. χ. η Ολλανδία, έχουν μάθει στην πράξη πως στα θέματα αυτά η λογική παίζει τελικά πολύ μικρό ρόλο. Μια απλή φήμη μπορεί να ξεσηκώσει τα πιο παράλογα και βίαια ένστικτα

Το κακό είναι πως η Ελλάδα δίνει όλα τα λάθος μηνύματα, σχοινοβατώντας μεταξύ άκριτης ανοχής και κακομελετημένης κρατικής σκληρότητας. Τη μια στιγμή δίνουμε την εντύπωση πως είμαστε ένα κράτος - ξέφραγο αμπέλι στο οποίο επιτρέπεται σε οιονδήποτε να εισέλθει και να συμπεριφέρεται περίπου όπως θέλει. Την αποθέωση αυτού του φαινομένου την είδαμε τον περασμένο Δεκέμβριο. Οταν πάλι το κράτος αποφασίζει να παίξει τον ρόλο του, το κάνει άγαρμπα και χωρίς σχεδιασμό. Δεν είναι προφανές πως οι επιτελείς που ασχολούνται με τις περίφημες επιχειρήσεις - σκούπα θα έπρεπε να έχουν ενημερωθεί για συμπεριφορές που μπορεί να προκαλέσουν μουσουλμάνους; Και δεν θα έπρεπε, όπως συμβαίνει στη Γαλλία ή στην Αγγλία, οι αστυνομικοί του πεζοδρομίου να γνωρίζουν τι έχουν να αντιμετωπίσουν, μια και ασφαλώς δεν μπορεί κανείς να περιμένει από έναν απλό αστυφύλακα τέτοιου τύπου προβληματισμό;

Η ελληνική πολιτική ηγεσία αρνείται, όμως, να πάρει αποφάσεις. Δεν χτίζει επίσημο τζαμί στην Αττική αφήνοντας χιλιάδες μουσουλμάνους να προσεύχονται σε διαμερίσματα - τζαμιά όπου κανείς δεν μπορεί να δει από ποιον ελέγχονται ή τι διδάσκονται εκεί. Δεν επιταχύνει τη δημιουργία μουσουλμανικού νεκροταφείου, αγνοώντας τις πραγματικές ανάγκες ενός αυξανόμενου πληθυσμού. Κάνει τη ζωή όσο πιο δύσκολη γίνεται για τους μετανάστες που έχουν δουλέψει σκληρά σε αυτή τη χώρα και δεν τους αφήνει να νομιμοποιηθούν.

Την ίδια στιγμή, δίνει το σήμα της ανομίας, δείχνοντας πως «όλα επιτρέπονται», όπως συνέβη με την περίπτωση του Εφετείου. Το φυσικό επακόλουθο είναι πως ένα κομμάτι των τοπικών κοινωνιών εξαγριώνεται και οδηγείται σε ακραίες συμπεριφορές και διαμαρτυρίες. Και είναι απολύτως λογικό γιατί όταν το κράτος απουσιάζει σε τόσο εύφλεκτες καταστάσεις, οι πολίτες λύνουν μόνοι τις διαφορές τους.

Κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε ανοιχτά τι ανεχόμαστε και τι όχι ως κοινωνία, πού είναι τα όριά μας και πώς θα πορευθούμε στους δύσκολους καιρούς που έρχονται όταν η επιδείνωση της ανεργίας θα φουντώνει τις σπίθες του εξτρεμισμού, δεξιά και αριστερά. Είναι, άλλωστε, εξόχως ανησυχητικό πως στα γκέτο της Αθήνας κυκλοφορούν παρά πολλά όπλα που μέχρι τώρα χρησιμοποιούνταν είτε για κοινά εγκλήματα είτε για ξεκαθαρίσματα λογαριασμών. Ας ελπίσουμε πως δεν θα βρεθούν στα χέρια κάποιου «τρελού» ή φανατικού που προσβλήθηκε καίρια από την πράξη ενός αστυνομικού, που προφανώς δεν ήξερε τι ακριβώς ξεκινούσε ένα βράδυ στον Αγιο Παντελεήμονα.


Ανεξέλεγκτες καταστάσεις εγκυμονεί η οργισμένη εξέγερση ομάδων μουσουλμάνων μεταναστών

Το (σχισμένο) Κοράνι άναψε φωτιές

Ι. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ , από το σημερινό "Βήμα"|

«Αλλάχ Ακμπάρ», «Αλλάχ Ακμπάρ»! Η κραυγή έβγαινε από τα χείλη τουλάχιστον 500 οργισμένων - όπως πρόδιδαν τα αλλοιωμένα από την ένταση χαρακτηριστικά του προσώπου τους- πακιστανών, αφγανών, ιρακινών και σύρων μεταναστών όχι κάπου στον αραβικό κόσμο αλλά μπροστά στον Αγνωστο Στρατιώτη, στο κέντρο της Αθήνας. Οι λέξεις, που σημαίνουν «Ο Θεός είναι μεγάλος», δονούσαν για πάνω από δύο ώρες την Ομόνοια και κατόπιν το Σύνταγμα, το μεσημέρι της Παρασκευής, της ημέρας προσευχής και αργίας για το Ισλάμ. Οι μετανάστες κρατούσαν ψηλά δεκάδες αντίτυπα του Κορανίου και ζητούσαν δικαιοσύνη, φωνάζοντας διαρκώς και άλλα συνθήματα. «Ο Αλλάχ είναι το έλεος και η δικαιοσύνη του κόσμου» μετέφραζε ένας νεαρός Πακιστανός, ο οποίος μοίραζε προκηρύξεις στα ελληνικά, στα αραβικά και στα παστούν.

Αφορμή για την έκρηξη οργής των εκατοντάδων μεταναστών, την πορεία προς το Σύνταγμα και τον... κλεφτοπόλεμο με τις δυνάμεις των ΜΑΤ, που κράτησε για περίπου τρεις ώρες μπροστά από τον Αγνωστο Στρατιώτη, στην Πανεπιστημίου και στη Φιλελλήνων, για να επεκταθεί αργότερα στην 3η Σεπτεμβρίου και στην Ιουλιανού με καταστροφές αυτοκινήτων και προσόψεων καταστημάτων, στάθηκε το σκίσιμο και το ποδοπάτημα, όπως κατήγγειλαν διάφορες οργανώσεις τους, ενός αντιτύπου του Κορανίου. Δράστης, σύμφωνα με τις ίδιες καταγγελίες, ένας αστυνομικός που φέρεται να κατέστρεψε το αντίτυπο στη διάρκεια σωματικού ελέγχου ενός Ιρακινού, υπόπτου για διακίνηση ναρκωτικών, στον Αγιο Παντελεήμονα, το βράδυ της Τετάρτης.

Εκπρόσωποι μεταναστευτικών κοινοτήτων και αντιρατσιστικών οργανώσεων, όπως της Κίνησης Απελάστε τον Ρατσισμό, υποστηρίζουν ότι ο αστυνομικός, μόλις πληροφορήθηκε το περιεχόμενο του πακέτου που είχε πάνω του ο νεαρός Ιρακινός, το έσκισε και το ποδοπάτησε επιδεικτικά, εξυβρίζοντας συνάμα τον κάτοχό του. Το φιτίλι είχε ανάψει. Η βεβήλωση του Κορανίου θεωρείται, στον ισλαμικό κόσμο, μέγιστη προσβολή και ένα από τα πιο σοβαρά ποινικά αδικήματα, επισείοντας την ποινή της ισόβιας κάθειρξης. «Είναι σαν να τεμαχίζει κάποιος τις καρδιές των πιστών» λέει για το περιστατικό ο αυτόκλητος μεταφραστής στη συγκέντρωση της Παρασκευής.

Η συγκέντρωση αυτή, δεύτερη μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο μετά από εκείνη στον Αγιο Παντελεήμονα, εξελίχθηκε επεισοδιακά παρά και τις εκκλήσεις των διοργανωτών και πολλών ιμάμηδων για ψυχραιμία, ηρεμία και αυτοσυγκράτηση. Μάλιστα, η Μουσουλμανική Ενωση Ελλάδας έσπευσε τελικώς υπό τον φόβο εκτεταμένων επεισοδίων να διαχωρίσει πλήρως τη θέση της από την πορεία, επιλέγοντας την αποχή.

Πολλοί, ακόμη και ακτιβιστές για τα δικαιώματα των μεταναστών, ανησυχούν για την τροπή που μπορεί να πάρουν τα πράγματα. Η βεβήλωση του Κορανίου προστίθεται στις επιθέσεις εναντίον μεταναστών από ακροδεξιούς στην οδό Σωκράτους, στου Ρέντη και στο Αιγάλεω, στην καθημερινή ταλαιπωρία στην Πέτρου Ράλλη για την έκδοση κάρτας παραμονής, στη λατρεία του Αλλάχ μέσα σε τρώγλες και υπόγεια, καθώς δεν υφίσταται επίσημο τέμενος. Και υποστηρίζουν ότι η οργή από τις διακρίσεις και τον εξευτελισμό περισσεύει και πιθανώς ενισχύει ακραίες φωνές μέσα στις πολυσυλλεκτικές και «πολυτασικές» μουσουλμανικές κοινότητες, που προοιωνίζονται βίαιες καταστάσεις ακόμη και μέσα στους κόλπους των ίδιων των μεταναστευτικών ομάδων.