Πρωτομαγιά
Όλες οι γραμμές μας στραβωθήκαν κι αποτύχαν-
Ευτυχώς!- το νιώθω απόλυτα καθώς
'Απ' το πίσω κάθισμα κοιτώ τα ίδια μέρη
Τρυφερά με τα φανάρια μου σβηστά
'Αδεια χωριουδάκια κι ασυνάρτητη επαρχία
Καθετί μισοχωμένο μες στη γη
Όπως το κωφάλαλο αδερφάκι τώρα λάμπει
Με το φώς που βγάζει ο κόσμος ο μουγκός
Μέσα απ' τη ζέστα του σφαγείου και με στεφάνια δροσερά
Θ' αναταμωθούμε μια τρελή πρωτομαγιά
Και το πλυμένο σώμα πίσω απ' τα λουλούδια θα ενωθεί
Σα ζαλιστούμε απ' των χορών μας το κρασί
Σε παραλίες σκουπιδοτόπων με κασετόφωνα κι εγώ
Μια πολιτεία σωριασμένη έχω σκοπό
Όλα είναι τόσο τρομαγμένα μα τ' αγαπάω ο φτωχός
Δώσ' μου τα λόγια επιτέλους να μην είμαι μοναχός
Δίπλα απο το κύμα έχει τ' άλογα λυμένα
Θα τον δείς ο ασπροντυμένος μπουζουκτσής
Κι όλο κατεβαίνουν καπνεργάτριες και προσκόποι
Με φακούς μέσα απο κρότους και καπνούς
Τρέχουνε τα πεύκα το φεγγάρι ξεδιπλώνει
Διαρκώς με γάζες σκοτεινές το φώς
Κι άγριες παρέες νεαρών με γυφτοπούλες
Προσπερνούν και μαγεμένο μ' οδηγούν
Μέσα απ' τη ζέστα του σφαγείου και με στεφάνια δροσερά
Θ' αναταμωθούμε μια τρελή πρωτομαγιά
Και το πλυμένο σώμα πίσω απ' τα λουλούδια θα ενωθεί
Σα ζαλιστούμε απ' των χορών μας το κρασί
Σε παραλίες σκουπιδοτόπων με κασετόφωνα κι εγώ
Μια πολιτεία σωριασμένη έχω σκοπό
Όλα είναι τόσο τρομαγμένα μα τ' αγαπάω ο φτωχός
Δώσ' μου τα λόγια επιτέλους να μην είμαι μοναχός.
Όλη η εκπομπή εδώ:
http://www.ert-archives.gr/V3/public/pop-view.aspx?tid=20615&tsz=0&act=mMainView
η κόλαση της αυτοδικαίωσης
-
Fred Boissonnas, Κρήτη 1911
Η αυτοδικαίωση είναι βαρύ φορτίο επειδή το κουβαλάμε χωρίς σταματημό.
Πάντοτε θα παρουσιάζεται κάποια νέα περίσταση ενόψει ...
Πριν από 1 ημέρα