Η καλύβα του Παππού: 08/01/2007 - 09/01/2007

29 Αυγ 2007

Με κάνει και ντρέπομαι

Πολιτικάντηδες -κουστουμαρισμένοι ή ρασοφόροι- μεθοδευμένα υποδαυλίζουν τη μισαλλοδοξία και τις βαθύρριζες φοβίες μας απέναντι στον Ξένο και τον Αλλόθρησκο.
Σε πείσμα κάθε έννοιας ισονομίας, σε πείσμα της ίδιας της λογικής, χρόνια τώρα αρνούμαστε ένα Τζαμί γι' αυτούς τους ανθρώπους.

Μα εκείνοι, πέρα από την εθελοντική προσφορά τους, μαζεύτηκαν έξω από το Στάδιο Καραϊσκάκη, ελλείψει άλλου χώρου, και προσευχήθηκαν. Για μας.

27 Αυγ 2007


Δεν πρόκειται να αναλώθώ σε εικοτολογίες περί "Ξένων κέντρων", "πρακτόρων της Τουρκίας" και άλλα τέτοια. Η πρωτοφανής τραγωδία θα πρέπει να γίνει αιτία να κινητοποιηθούμε όλοι για να προστατεύσουμε ό,τι έχει απομείνει.
Και να συνειδητοποιήσουμε πως ο εχθρός δεν είναι μόνο εξωτερικός, δεν είναι μόνο τα τραγικά ελλειμματικά και φρικτωδώς κακομαθημένα κωλόπαιδα που το παίζουν αντιεξουσιαστές -α λα οικογένεια Ξηρού- και ξεσπάνε την οργή που έχουν για τη μάνα και τον πατέρα τους σε όποιον βρεθεί μπροστά τους, ή οι όποιοι άλλοι ψυχάκηδες που αποφάσισαν να κάψουν τον τόπο.

Εχθρός είναι και η αδιαφορία, η δική μου κι η δική σου.

Εχθρος είναι η ανοχή απέναντι στον εξώφθαλμο αμοραλισμό, τον κραυγαλέο κυνισμό των πολιτευτάκηδων και των άνκορμεν των καναλιών, που σπέυδουν να κεφαλαιοποιήσουν την καμμένη γη και τους απανθρακωμένους ανθρώπους. Αμοραλισμός και κτηνώδης κυνισμός, που ταιριάζουν σε αλήτες του κοινού ποινικού δικαίου.
Δεν έχω σκοπό να υπερασπιστώ την κυβέρνηση και είμαι απολύτως βέβαιος πως πολλά από τα στελέχη της, αν βρίσκονταν τώρα στην αντιπολίτευση, θα έκαναν τα ίδια - πιθανώς και χειρότερα.
Αλλά αγανακτώ ακούγοντας τον θλιβερό Παπανδρέου να λέει πως "...υπάρχουν εθνικές ευθύνες, για τις οποίες πρέπει να μιλήσουν οι κάτοικοι των περιοχών που επλήγησαν".
Δηλαδή, κύριε Παπανδρέου, παρακινείτε τον κόσμο σε εξέγερση; Περί αυτού πρόκειται; Κανένα όριο, πια;
Και τα άλλα θλιβερά ανθρωπάκια, πολιτικοί και δημοσιογραφίσκοι με βλέψεις προς την εξουσία, να αναλώνονται σε ακατάσχετα κατηγορητήρια και ανηλεή μπουρδολογία.


Φαίνεται πως αυτός ο τόπος ήταν πολύ καλός, πολύ ωραίος για μας. Δεν τον αξίζαμε.

21 Αυγ 2007

Ποια Εκκλησία;

Το πώς θα αντιδράσει ο κάθε ένας μας μπροστά στην ασθένεια και το θάνατο, κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει εκ των προτέρων. Ό,τι κι αν κάνει κάποιος αντιμέτωπος με την αναπόφευκτη, μεγάλη πρόκληση του τέλους, είναι ανθρώπινο. Και μου γεννά τη συμπάθεια.

Παρ' όλ' αυτά, δεν μπορώ να μην επισημάνω την τεράστια απόσταση ανάμεσα στην στάση των Χριστιανών των πρώτων αιώνων, οι οποίοι δεν δίσταζαν να φροντίζουν με περισσή αυταπάρνηση τους ασθενείς αδελφούς τους που είχαν προσβληθεί από την πανώλη, με αποτέλεσμα, συχνά, και τον δικό τους θάνατο, και την εν πομπή και παρατάξει αναχώρηση του προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας για να υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος στο Μαϊάμι.

Δεν είμαι τόσο αφελής ώστε να περιμένω κάποια άλλη στάση, αλλά θα περίμενα, τουλάχιστον, μια κάποια συστολή. Κατανοητή η αδυναμία, όμως όλοι ξέρουμε πόσοι και πόσοι περιμένουν στη σειρά για ένα μόσχευμα, πόσοι και πόσοι ασθενείς δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Περίμενα η προνομιακή μεταχείριση του Αρχιεπισκόπου να καλυφθεί με λίγη ντροπή, αλλά φαίνεται πως δεν την έχασε κανείς.

Κι είναι και το άλλο: Η πεποίθηση με την οποία ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε πως πιστεύει πως όλα θα έχουν την έκβαση "που έχουμε φανταστεί", είναι το άκρον άωτον της ψυχολογικής, θρησκευτικής παρηγοριάς - στα όρια της μαστούρας. Δεν θυμάμαι κανέναν Χρυσόστομο, κανέναν Βασίλειο, Πορφύριο ή Παϊσιο να αντιμετώπισε ποτέ έτσι την ασθένεια.

Θα το ξαναπώ, νιώθω κάθε συμπάθεια απέναντι στο πρόσωπο του ασθενούς Αρχιεπισκόπου. Χώρια που δεν ξέρω τι θα κάνω εγώ, αν -όταν...- βρεθώ στη δική του θέση.
Αλλά, τέλος πάντων, ποιας Εκκλησίας είναι προκαθήμενος ο κ. Χριστόδουλος; Εκείνης που ψηλαφούμε στα Συναξάρια, στον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο, στον Ντοστογιέφσκυ, τον Παπαδιαμάντη, τον Κόντογλου, ή κάποιας άλλης;

Το θέμα είναι το κραυγαλέο μέγεθος της Εκκλησιστικής εκτροπής, για την οποία δεν γίνεται λόγος - ίσως γιατί ετούτη η γιαλαντζί εκδοχή της Εκκλησίας μας εξυπηρετεί όλους.

Τις τεμενάδες των πολιτικών, τη διάθεση του Πρωθυπουργικού αεροσκάφους, τα φυλακτά και τα συναφή, και τις λοιπές προσπάθειες άγρας "ευσεβών" ψήφων, δεν θα τα σχολιάσω καν.

14 Αυγ 2007

Αφιερώσεις... και Μανίες.

Φίλε Μπάμπη, κοίτα τι ξέθαψε κάποιος και το εβαλε στο you tube... Nα είναι καλά ο άνθρωπος...

Στ' αφιερώνω.



Αυτό για τον Old Boy.



Αυτό για τη Γεωργία... Που έριξε μαύρη πέτρα.



Αυτό το εξαίσιο άσμα, από τις πολύ μεγάλες στιγμές του Διονύση, αφιερώνεται εξαιρετικά στον κυρ-Γιώργη Χοιροβοσκό...



Για το τέλος, το παρακάτω αριστούργημα, υπό μορφήν και εν είδει ντοκουμέντου, αφιερωμένο στην Credit.Θα προτιμούσα την παλαιά εκτέλεση, αλλά δεν την ηύρα στο you tube...

Post Σύντομο και Ετεροχρονισμένο

Ήταν όμορφα την Τετάρτη, 25 του Ιουλίου, στο Ηρώδειο....

Η Νόρα σε μεγάλα κέφια, ζεστή, αστεία, ομορφούλα, με διάθεση επικοινωνίας με τον κόσμο.
Παρά τη ζέστη, το χάρηκα, κι ας μην τρελαίνομαι γι' αυτή τη μουσική -εν αντιθέσει με τη Ν., που πίνει νερό στ' όνομα της miss Jones, και η οποία μαγεύτηκε.

Το μόνο σπαστικό, οι κάθε λογής άσχετοι, που βρέθηκαν εκεί για να λένε ότι "Πήγαν Ηρώδειο", και οι οποίοι άρχισαν να φεύγουν πριν τελειώσει, στερώντας μας τη δυνατότητα ενός πιο παρατεταμένου encore.


6 Αυγ 2007

Διονυσίου Αρεοπαγίτου, update

Είπε ο επί δεκαετία υπουργός Πολιτισμού του Φρανσουά Μιτεράν και ιστορική μορφή του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Τζακ Λανγκ, στη χθεσινή "Καθημερινή":

"(...) Σήμερα περπατούσα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και μπόρεσα με ευχαρίστηση να διαπιστώσω ότι οι εργασίες αποκατάστασης αναδεικνύουν την πολύτιμη αυτή κληρονομιά. Η πεζοδρόμηση της περιμετρικής οδού της Ακρόπολης έχει δώσει καινούργια γοητεία σε αυτό το μέρος που είναι μοναδικό στον κόσμο. Τη διάθεσή μου χάλασε η πληροφορία ότι πρόκειται να γκρεμιστούν κτίρια ιστορικής αρχιτεκτονικής αξίας, ιδιαίτερα κοντά στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε σοβαρή απώλεια για την ιστορική συνέχεια της Αθήνας. Δεν μπορείς όταν χτίζεις, και σωστά, μουσεία, να γκρεμίζεις τη ζώσα ιστορία της αρχιτεκτονικής τέχνης. Πιστεύω πως κάποια λύση θα βρεθεί και θα διασωθούν τα ωραία αυτά κτίρια."

2 Αυγ 2007

Τι να πεις και τι να ομολογήσεις...

Έγραφα για το κάλλος των κτιρίων του Βερολίνου. Το πόσο όμορφη δείχνει ακόμη και μια πολυκατοικία του μεσοπολέμου. Έγραφα -και φθονούσα- την αστική παιδεία που έχουν οι Ευρωπαίοι και που στερούμαστε εμείς.

Ατυχώς, καθημερινά αποδεικνύεται ότι στην Ελλάδα ο κάθε σαρδανάπαλος αποφασίζει και διατάσσει...

Αντιγραφή από το blog katerina ante portas, post της 13/7:


ΘΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΕΞΕΔΡΑ ΤΟΥ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΥ;





ΑΠΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ Δ. ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ 17

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ


Την Τρίτη 3/7/2007 στο ΥΠΠΟ, σε πολύωρη κοινή συνεδρίαση του ΚΑΣ και του ΚΣΝΜ (που ορίστηκε αιφνιδιαστικά την Παρασκευή 29/6/07 χωρίς να ειδοποιηθούν οι έχοντες έννομο συμφέρον) αποφασίστηκε, με μια ψήφο διαφορά (την διπλή ψήφο του προέδρου) ο αποχαρακτηρισμός του κτιρίου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου 17 από ‘Εργο Τέχνης, με σκοπό να ακολουθήσει αποχαρακτηρισμός και του αρ. 19 και να κατεδαφισθούν.

Αιτιολογία: η θέα από το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως που θεωρήθηκε υπέρτερο "δημόσιο(;) συμφέρον".

Παρά την απόπειρα αιφνιδιασμού, πρόλαβαν να ταχθούν κατά της κατεδάφισης η Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Πανεπιστημιακές Σχολές, ο Δήμος Ιωαννίνων, Ακαδημαϊκοί, Καθηγητές Πανεπιστημίου κ.α.Το κτίριο της Διον. Αρεοπαγίτου 17, είναι έργο του 1930 του Ηπειρώτη αρχιτέκτονα Βασίλη Κουρεμένου (1875 – 1957) .

Ο Κουρεμένος ήταν αριστούχος της Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι, Ακαδημαϊκός, ζωγράφος, καθηγητής στο ΕΜΠ, φίλος του Ελ. Βενιζέλου και του Pablo Picasso. Τιμήθηκε με διεθνή βραβεία για το έργο του στο Παρίσι, την Κωνσταντινούπολη, την Ελλάδα, το Δουβλίνο.Το κτίριο θεωρείται από τους μελετητές ως ένα από τα πιο σημαντικά της εποχής του μεσοπολέμου στην Αθήνα, ίσως το ωραιότερο δείγμα Art Deco στην πόλη. Την όψη του κοσμούν γλυπτά, ψηφιδωτά, ορθομαρμαρώσεις από κόκκινο και γκρίζο μάρμαρο.



Χαρακτηρίζεται διατηρητέο από το ΥΠΕΧΩΔΕ το 1978 και έργο τέχνης από το ΥΠΠΟ το 1988. Σε όλους τους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, η ύπαρξη των διατηρητέων 17 & 19 είναι βασική προϋπόθεση για τον σχεδιασμό. Στο Νέο Μουσείο επιτρέπεται κατά παρέκκλιση ύψος 24μ., ώστε να «συνομιλεί με τον Παρθενώνα» πάνω από τα κτίρια της περιοχής.

Το ΚΑΣ το 2003 δικαιολογεί τη θετική του απόφαση για την ανέγερση του Μουσείου με το σκεπτικό ότι το Μουσείο δεν θα είναι ορατό από την Δ. Αρεοπαγίτου και συνεπώς δεν θα επιβαρύνει τα μνημεία και τα διατηρητέα κτίρια. Εγκρίνει δηλαδή την ανέγερση του Μουσείου, επειδή ο τεράστιος όγκος του κρύβεται από τα κτίρια της Δ. Αρεοπαγίτου! Με το ίδιο σκεπτικό εγκρίνεται η ανέγερση και από το ΣτΕ το 2005.

Με την κατεδάφιση των δύο αυτών διατηρητέων κτιρίων ουσιαστικά ακρωτηριάζεται ο αρχιτεκτονικός χαρακτήρας της Δ. Αρεοπαγίτου. Ταυτόχρονα χάνεται ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης αστικής ιστορίας μας. Και όλα αυτά στο όνομα ενός κτιρίου – μουσείου το οποίο θα έπρεπε να είχε ως αποστολή τη διατήρηση και τη μεταφορά της μνήμης και όχι την καταστροφή της.

Και δυό λόγια για τη θέα: Από την αίθουσα των γλυπτών του Παρθενώνα φαίνεται ο Παρθενώνας και ολόκληρος ο βράχος της Ακρόπολης. Κρύβεται το Θέατρο του Διονύσου, όχι μόνο από τα κτίρια της Δ. Αρεοπαγίτου, αλλά και από τα ψηλά πλατάνια του δρόμου που αποτελούν τη «δροσιά των περιπατητών» όπως επεσήμανε η Μαρίζα Κωχ, και από τα πυκνά κυπαρίσσια του αρχαιολογικού χώρου. Θα πρέπει και αυτά να «καούν» στο όνομα του υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος;

Τα κτίρια της Διον. Αρεοπαγίτου στην ουσία εμποδίζουν το εστιατόριο του Μουσείου να φαίνεται από τον Μεγάλο Περίπατο και τον Αρχαιολογικό χώρο. Το τεράστιο, υπαίθριο εστιατόριο θα λειτουργήσει πάνω σε μια υψηλή τσιμεντένια εξέδρα – πρόβολο (στο ύψος της στέγης του κτιρίου Βάιλερ) που εξέχει από τον κύριο όγκο του Μουσείου, προς τη Διον. Αρεοπαγίτου, επί της οποίας σημειωτέον ότι δεν επιτρέπεται χρήση εστιατορίου.

Όσο για τις πίσω όψεις των διατηρητέων, που φαίνονται από το Μουσείο, υπάρχουν λύσεις: φύτευση δένδρων, αρχιτεκτονική ανάπλαση, εικαστικές παρεμβάσεις. Αρκεί να συναινέσει το ΥΠΠΟ.Με την σκανδαλώδη απόφαση επιχειρείται να καταλυθεί η ιερότητα του αρχαιολογικού χώρου, η πολύτιμη αρχιτεκτονική μας κληρονομιά, ο μοναδικός χαρακτήρας της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, για να πίνει τον καφέ του ο τουρίστας με ανεμπόδιστη θέα και να ενισχυθούν έτσι οι εμπορικές χρήσεις του μουσείου. Α υ τ ό θέλουμε;

Αν όχι, ας πάρει το μήνυμα ο Υπουργός Πολιτισμού και Βουλευτής Α Αθηνών Γ. Βουλγαράκης, τηλ. γραφείου 2103636177, fax 2103638137, email Γ.Βουλγαράκη,Μαρίνα Κουρεμένου, Αρίστος Δοξιάδης,Αχιλλέας Φρειδερίκος, Nίκος Ρουσέας,Μανώλης Αναστασάκης, Μίμης Κουμαντάνος.
Στο http://areopagitou17.blogspot.com/ μπορείτε να υπογράψετε κείμενο διαμαρτυρίας.