Καιρό είχα να δω τόσο καλό cartoon...
My pet
28 Σεπ 2007
Ratatouille
Posted by Christophorus at 8:52 π.μ. 9 comments
25 Σεπ 2007
Πολιτισμός 2007
και θλιβεροί χλεχλέδες δίνουν τον τόνο
στα δελτία και στα παράθυρα, καθώς
οι εκλεγμένοι προστάτες των Τεχνών,
υπακούοντας σε πιέσεις άδηλες,
ή ίσως μένοντας πιστοί
σε αυνανιστικά οράματα "συνέχειας"
των Εθνικών μας μύθων,
υπερηφάνως διαλύουν το ζωντανό της πολιτείας παρόν,
κωφεύοντες.
Ακουσίως, ομολογούν:
Μόνο το αρχαίο, ένδοξο παρελθόν
- μάρμαρα και μνημεία που λάξευσαν κάποιοι άλλοι-
παρέχει μια ψευδαίσθηση αξίας στο σήμερα του τόπου-
αφού δεν είμαστε άξιοι, ως φαίνεται, για ένα τώρα αλλιώτικο
από τη μίζερη πραγματικότητα
ενός λακέ, που κάμνει τεμενάδες
στο φουσκωμένο πορτοφόλι του αρχαιόπληκτου-
αφού και τα πλακόστρωτα,
τα φτιαγμένα με πόνο και μεράκι από μαστόρους
τα ξεχώσανε,
για να μην φθείρουν, λέει, τα λάστιχα των πούλμαν.
--------------------------------------------------------------
"(...) [ενν. ο κ. Λιάπης} ... όταν ρωτήθηκε για την τύχη των δύο πολυκατοικιών της Δ. Αρεοπαγίτου ήταν σαφής: «συνεχίζω την πολιτική του προκατόχου μου. Για μας το θέμα έχει λυθεί οριστικά»".
Posted by Christophorus at 7:40 π.μ. 6 comments
20 Σεπ 2007
Κarl Popper (1902-1994)
Ο Πόππερ είναι υπέρμαχος μιας βήμα-προς-βήμα «τμηματικής κοινωνικής μηχανικής» (piecemeal social engineering), η οποία συνίσταται σε μικρές, σταδιακές προσπάθειες βελτίωσης, επιδεκτικές ανάλυσης και αξιολόγησης σε κάθε τους στάδιο.
Μεταξύ άλλων, λέει:
Η διαφορά ανάμεσα σ' αυτές τις δύο θεωρήσεις είναι, για τον Πόππερ,
Και αλλού:
"Εκείνοι που υπόσχονται έναν επίγειο παράδεισο, δεν παρήγαν ποτέ τίποτε άλλο, παρά μια κόλαση".
("Those who promise us paradise on earth never produced anything but a hell". )
----------------------------------------------
Σημείωση για τον Πλάτωνα:
Ο Πλάτων προσπάθησε να τον εμπλέξει στην υψιπετή προσπάθειά του να κατασκευάσει τη θεωρία της αναχαιτισμένης κοινωνίας και δεν του ήταν δύσκολο, μια και ο Σωκράτης είχε πεθάνει».
Posted by Christophorus at 7:14 π.μ. 4 comments
19 Σεπ 2007
Σταχυολογώντας
Aπόσπασμα από άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή της Δευτέρας:
" (...)Πέρα από τις τεχνικές λεπτομέρειες της πολιτικής (τις αδυναμίες του κ. Παπανδρέου, τη ρητορική δεινότητα του κ. Καραμανλή, την έλξη που ασκεί ο κ. Αλαβάνος στους νέους) υπάρχει και η ουσία της πολιτικής. Τι ψήφισε λοιπόν ο ελληνικός λαός; Κατ’ αρχήν υπερψήφισε μια κυβέρνηση που ρητορεύει διαρκώς για μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν ενοχλεί κανένα εφαρμόζοντάς τες. Επληξε τον δικομματισμό υπερψηφίζοντας τους σχηματισμούς της άρνησης. ΚΚΕ, ΛΑΟΣ και ΣΥΡΙΖΑ. -πέρα από τα νεφελώδη «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός»- δεν προτείνουν κάτι. Απλώς αρνούνται κάθε αλλαγή, την οποία βαφτίζουν ανάλγητη και νεοφιλελεύθερη. Η ήττα του ΠΑΣΟΚ δεν οφείλεται στο ότι δεν χάραξε σαφή πορεία υπέρ των μεταρρυθμίσεων. Εχασε τη νεολαία του προς τον ΣΥΡΙΖΑ διότι ψέλλισε κάτι για αλλαγές στα ΑΕΙ και υπέρ της αλλαγής του άρθρου 16. Η συντριβή του οφείλεται στις παλινδρομήσεις, αλλά η ήττα του ξεκίνησε το 2002 όταν επιχείρησε να μεταρρυθμίσει το ασφαλιστικό.
Ο ελληνικός λαός ψήφισε συντηρητικά, και ας ψήφισε αριστερά. Εδωσε εντολή ακινησίας και αυτό είναι κατανοητό. Μετά τη θεωρία εκσυγχρονισμού του κ. Σημίτη -και της ιντελιγκέντσιας που τον πλαισίωσε- δεν δημιουργήθηκε ιδεολογία μεταρρυθμίσεων. Κανείς δεν εξήγησε πειστικά την ανάγκη τους. Αντιθέτως αφέθηκε άπλετος χώρος για να δημιουργηθούν παραμυθίες μεταρρυθμίσεων (το ασφαλιστικό θα λυθεί μαγικά, χωρίς θυσίες από κανένα) και ο μπαμπούλας των μεταρρυθμίσεων από τη λαϊκιστική αριστερά.
Το ζήτημα είναι ότι ο τόπος χρειάζεται μια καινούργια θεωρία μεταρρυθμίσεων. Ενα ιδεολογικό πλαίσιο πέρα από κούφιες ρητορείες και μεταμοντέρνα σχήματα το οποίο θα αναδείξει κάτι απλό: κόστος και όφελος ανά τομέα. Να εξηγηθεί τι κοστίζει σε κάποιους η μη αναθεώρηση του άρθρου 16 και ποιο το όφελος για τους υπόλοιπους. Να γίνει κατανοητό πως ο αποσυγχρονισμός που δημόσιου τομέα έχει ως αποτέλεσμα τραγωδίες σαν κι αυτές της Πελοποννήσου. Οτι το κόστος των μεταρρυθμίσεων δεν θα φορτωθεί στους ώμους των αδυνάτων, αλλά θα επιμεριστεί δίκαια. Ότι το ίδιο θα ισχύσει και για τα οφέλη".
...και του Δημήτρη Ρηγόπουλου, από την σημερινή Καθημερινή:
" (...) Η κ. Γιαννάκου «τιμωρήθηκε» από την εκλογική βάση του κόμματός της όχι γιατί έπραξε τα αυτονόητα στην Παιδεία, αλλά επειδή πρόβαλλε σθεναρή αντίσταση στους εθνικιστικούς κύκλους που ζητούσαν την άμεση και οριστική απόσυρση του περίφημου βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού.
Η πρώην υπουργός δεν κλονίστηκε μπροστά στο διογκούμενο, φαιοκόκκινο κύμα διαμαρτυρίας, μίλησε με τη γλώσσα της λογικής και το πλήρωσε. Ισως ήταν προετοιμασμένη, ίσως και όχι. Οι έρευνες κοινής γνώμης τής είχαν στείλει προειδοποιητικά σήματα, καθώς ένα καθόλου αμελητέο τμήμα της κοινής γνωμής εμφανιζόταν σφόδρα δυσαρεστημένο με τους χειρισμούς της. Οι δημοσκόποι προέβλεπαν ότι το θέμα του βιβλίου της Ιστορίας θα είχε επιπτώσεις στην εκλογική επίδοση της Νέας Δημοκρατίας. Τελικά τα θύματα ήταν περιορισμένα, το εξής ένα.
Η κ. Γιαννάκου ήταν μία από τις βασικές μεταρρυθμιστικές φωνές της κυβέρνησης. Υπερασπίστηκε ένα νομοσχέδιο που προέβλεπε, ανάμεσα σε άλλα, την αξιολόγηση των καθηγητών και τη δυνατότητα λειτουργίας μη κρατικών πανεπιστημίων, όπως συμβαίνει σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες του δυτικού κόσμου. Αντιτάχθηκε στις πιο οπισθοδρομικές φωνές της ελληνικής κοινωνίας. Και ο λαός της Αθήνας την αντέμειψε όπως της έπρεπε. Την έστειλε σπίτι της.
Και τώρα, απαλλαγμένοι από την ενοχλητική της παρουσία μπορούμε να συνεχίσουμε την επέλασή μας προς το μέλλον".
...και του Αντώνη Καρκαγιάννη, επίσης από τη σημερινή Καθημερινή:
"(...) Ο κ. Ευ. Βενιζέλος, βουλευτής και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, αργά το βράδυ των εκλογών και πριν ακόμα ο αρχηγός του παραιτηθεί, πριν να συνέλθουν τα αρμόδια όργανα για να επισημάνουν λάθη και να απονείμουν ευθύνες, έσπευσε να διεκδικήσει, ως σωτήρας, την ηγεσία του κόμματός του. (Κατά τη γνώμη μου η βιασύνη του και η αμετροέπειά του, τη στιγμή που 2,5 εκατομμύρια που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ ζούσαν στιγμές θλίψης και περισυλλογής ματαίωσαν ήδη τις φιλοδοξίες του Ευ. Βενιζέλου.) Αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί ούτε ο Ευ. Βενιζέλος ούτε οι φιλοδοξίες του ενδιαφέρουν. Ενδιαφέρει μόνο το ΠΑΣΟΚ και η τύχη του, ένα μεγάλο κόμμα με θέση και ρόλο στην πολιτική ζωή.
Την επομένη, δημοσιογράφοι, δημοσκόποι (της κακιάς ώρας) και μέσα ενημέρωσης δεν άφηναν καμιά αμφιβολία για τη… διαπλεκόμενη, μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας, διαπλοκή. Με σκοπό να ελέγξουν το ΠΑΣΟΚ! Οσα λάθη και αν έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, όσες και να είναι οι ευθύνες του για την ήττα του κόμματός του -ασφαλώς οφείλει να λογοδοτήσει και στο κόμμα και στους ψηφοφόρους- είναι ο «εκλεγμένος αρχηγός και σε αυτόν ανήκουν οι πρωτοβουλίες. Σε μας, που δεν έχουμε καμιά σχέση με το ΠΑΣΟΚ για λόγους δημοκρατικής συνέπειας, απομένει να αναφωνήσουμε στη διαπλοκή «κάτω τα χέρια από το ΠΑΣΟΚ»."
Posted by Christophorus at 9:48 π.μ. 2 comments
17 Σεπ 2007
Τι σκέπτεται άραγε σήμερα ένας ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας...
Posted by Christophorus at 7:26 π.μ. 1 comments
14 Σεπ 2007
Ένας κόσμος που φεύγει
Έφυγε πλήρης ημερών ο Δ.Π. - ο "Γιατρός", όπως τον προσφωνούσαν οι πιο πολλοί στο νησί.
Και στην κηδεία του, χιλιάδες κόσμος προσκύνησε τη σορό του.
Επικήδειοι πολλοί, κάποιοι σχοινοτενείς και ολίγον τυπικοί, αλλά οι πιο πολλοί βιωματικοί - όπως εκείνος ενός άλλου γιατρού, που είπε πως ο Δ.Π. ήταν ο τελευταίος γιατρός, μια και στην εποχή μας γεμίσαμε οφθαλμιάτρους, γυναικολόγους, επιστήμονες κάθε ειδικότητας, τέλος πάντων, αλλά δεν έχουμε πια γιατρούς.
Και το πιο έντονο, εκείνη η απλή, γερμένη γυναικούλα, που πλησίασε κάποια στιγμή, αφού όλοι οι παράγοντες της νήσου είχαν εκφωνήσει τους δικούς τους λόγους, και με έκδηλη συγκίνηση ευχαρίστησε τον εκλιπόντα, που την βοήθησε να μεγαλώσει δώδεκα παιδιά.
Είχε διατελέσει, μεταξύ άλλων, δήμαρχος και βουλευτής. Αλλά αυτά έμοιαζαν να μπαίνουν στο περιθώριο, στη σκιά του ήθους με το οποίο διακόνησε τον άνθρωπο - όλοι ήξεραν πως συχνά δεν έπαιρνε χρήματα από τους ασθενείς του.
Ήταν ο πατέρας ενός καλού μου φίλου.
Κι εγώ διερωτώμαι, εν αφελεία, πόσοι από εκείνους που ζητούν/ εκλιπαρούν/ εκβιάζουν την ψήφο μας την Κυριακή έχουν να καυχηθούν για κάτι ανάλογο.
Posted by Christophorus at 9:12 π.μ. 7 comments
13 Σεπ 2007
Το καλάμι της εξουσίας (από τη χθεσινή "Καθημερινή")
Του Στεφανου Μανου
Στις 3 Ιουλίου η ολομέλεια του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και η Ολομέλεια του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων μεθόδευσαν απόφαση για την κατεδάφιση δύο διατηρητέων κτιρίων επί της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Καθοριστική υπήρξε η ψήφος του γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού.
Εναντιώθηκα στην απόφαση αυτή. Το σχόλιό μου δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» στις 11 Ιουλίου. Ακολούθησαν δεκάδες άρθρα ειδικών (αρχαιολόγων, αρχιτεκτόνων, πολεοδόμων, νομικών κ.ά.) που στη συντριπτική τους πλειοψηφία καταδίκαζαν την απόφαση. Κανένας αρμόδιος του υπουργείου Πολιτισμού δεν θεώρησε ότι έπρεπε να απαντήσει στον καταιγισμό των αρνητικών σχολίων.
Η γνωμοδότηση των δύο Συμβουλίων τελεί υπό την αίρεση της έγκρισης του υπουργού Πολιτισμού, κ. Βουλγαράκη.
Η προκήρυξη πρόωρων εκλογών μου έδωσε την εντύπωση ότι το θέμα θα επανεξεταζόταν μετά τις εκλογές. Εκανα λάθος.
Ο κ. Βουλγαράκης υπέγραψε απόφαση στις 30 Αυγούστου εγκρίνοντας την ολική και στο διηνεκές (sic) άρση του χαρακτηρισμένου ως μνημείου ακινήτου επί της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
Για όσους αναγνώστες το έχουν ήδη λησμονήσει, υπενθυμίζω ότι στις 27 Αυγούστου διαπιστώθηκε η καταστροφή στην Αρχαία Ολυμπία.
Η εποπτεία και ασφάλεια των αρχαιολογικών χώρων ανήκει στον υπουργό Πολιτισμού. Κανονικά, μαζί με τις αρμοδιότητες πηγαίνουν και οι ευθύνες. Μέρες πριν καίγονταν τα βουνά γύρω από την Ολυμπία.
Δεν βρέθηκε κάποιος να διατάξει τη διάνοιξη μιας αντιπυρικής ζώνης ούτε κάποιος να ελέγξει αν το σύστημα πυρόσβεσης -που εγκαταστάθηκε το 2004- λειτουργούσε (βλ. ρεπορτάζ «Καθημερινής» την 1η Σεπτεμβρίου). Και μετά την πυρκαγιά ο κ. Καραμανλής δεν βρήκε κανέναν υπεύθυνο για την καταστροφή που έγινε.
Τρεις μέρες μετά την καταστροφή ο κ. Βουλγαράκης ξεπέρασε τη συγκίνησή του για τα «λίγα δέντρα που κάηκαν», έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά (το εθνικό συμφέρον προηγείται των εκλογών άλλωστε) και αποφάσισε την κατεδάφιση των δύο μνημείων της Διονυσίου Αρεοπαγίτου!
Οσοι στις επόμενες εκλογές προτίθενται να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία στην Α΄ Αθηνών, πρέπει να γνωρίζουν ότι δικαιούνται να δείξουν την προτίμησή τους σε 4 από τους 21 υποψηφίους του κόμματος. Περιμένω να δω πόσοι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας θα εκδηλώσουν την προτίμησή τους στον κ. Βουλγαράκη.
Η εκδήλωση της προτίμησής τους θα τον ενθαρρύνει να συνεχίσει με αμείωτο ενδιαφέρον το έργο του...
Έχοντας καλυφθεί από το άρθρο του κ. Μάνου, να συμπληρώσω εδώ, πως ο διαγωνισμός προέβλεπε ως βασική προϋπόθεση του αρχιτεκτονικού σχεδίου που θα προκρινόταν, τη διατήρηση του μετώπου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
Posted by Christophorus at 8:17 π.μ. 3 comments
11 Σεπ 2007
Σκατά-updated...
Mας έστειλε ένα CDάκι ο κ. Υπουργός Πολιτισμού, καθώς μου θύμισε ο Αλέξης... Ενδεικτικό της ευαισθησίας του, με εξαίσια μουσική του υπέροχου Μάνου Χατζιδάκη, και μια πένθιμη διάθεση λόγω της πρόσφατης καταστροφής.
Ωραιότατα.
Και μετά μαθαίνω από το http://areopagitou17.blogspot.com/ :
"Στις 30 Αυγούστου 2007, δεκαπέντε μέρες πριν τις εκλογές, με κλειστή τη Βουλή, με τις φωτιές σε πλήρη εξέλιξη, με πληγωμένη την Αρχαία Ολυμπία, ο Υπουργός Πολιτισμού υπέγραψε την «έγκριση της ολικής και διηνεκούς άρσης προστασίας του χαρακτηρισμένου ως μνημείου ακινήτου της Δ. Αρεοπαγίτου 17, ώστε τούτο μετά προηγούμενη αναγκαστική απαλλοτρίωση να κατεδαφιστεί »".
Ας τους χαιρόμαστε. Ας τους ψηφίζουμε.
Σκατά.
Στα μούτρα τους -και τα δικά μας, γιατί αυτοί μας αξίζουν, γιατί φαίνεται πως μας ταιριάζει να κάνουμε την πόλη που ζούμε ακόμη πιο εκτρωματική.
Posted by Christophorus at 9:41 π.μ. 7 comments
7 Σεπ 2007
"Στο σημείωμα της περασμένης Παρασκευής γράφαμε για μια απρέπεια (δεν βρίσκω ηπιότερο χαρακτηρισμό) του υπουργείου Παιδείας. Την επαναλαμβάνω με κάθε δυνατή συντομία.
Στις 13 Αυγούστου, προπαραμονή της Παναγίας, δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του εν λόγω υπουργείου (δεν διαπιστώσαμε αν δημοσιεύθηκε και σε άλλο μέσο) πρόσκληση υποψηφίων για τον διορισμό τους ως καθηγητών μουσικής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Η πρόσκληση επαριθμούσε επακριβώς πλήθος δικαιολογητικών που οι υποψήφιοι έπρεπε να προσκομίσουν. Η πρόσκληση όριζε (και ιδού η απρέπεια ή το σκάνδαλο) ότι τα δικαιολογητικά έπρεπε να συγκεντρωθούν και προσκομισθούν... εντός του εορταστικού τριημέρου, 14, 15, 16 Αυγούστου, όταν καμιά δημόσια υπηρεσία, φυσικά ούτε το υπουργείο Παιδείας, δεν λειτουργεί!
(...)
Προφανώς, η δημοσιευθείσα πρόσκληση ήταν φωτογραφική, οι εκλεκτοί του υπουργείου, τα «δικά μας παιδιά», είχαν εγκαίρως ειδοποιηθεί και η δημοσίευση αποσκοπούσε στην καταστρατήγηση του νόμου. Αυτά τα ωραία από το καθ’ υμάς υπουργείο Εθνικής (παρακαλώ) Παιδείας, που συμβαίνει να είναι και Θρησκευμάτων!
Περίμενα ότι θα με έπαιρναν την επομένη τηλέφωνο, θα μου έλεγαν ότι αυτά είναι ψευδή και ανυπόστατα, θα απαιτούσαν ανασκευή του σχολίου ή θα έβρισκαν κάποια δικαιολογία για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις. Τίποτε από όλα αυτά. Σιωπή! Υποθέτω με την πονηρή σκέψη να μη δώσουν ακόμα μεγαλύτερη δημοσιότητα στην απρέπεια.
Ισως και εγώ δεν θα είχα επανέλθει αν δεν λάβαινα στον υπολογιστή μου αρκετά γράμματα με ακριβώς όμοιες περιπτώσεις καταστρατήγησης του νόμου. Η νοστιμότερη από αυτές: Κάποτε έγινε πρόσκληση θεολόγων να διαγωνιστούν για κάποια θέση στη Θεολογική Σχολή. Και πού φαντάζεσθε ότι (οι θεομπαίχτες) δημοσίευσαν την πρόσκληση; Στον «Ριζοσπάστη», βέβαιοι ότι οι θεολόγοι δεν διαβάζουν «Ριζοσπάστη». Οπως καταλαβαίνετε είχαν ήδη βρει τον εκλεκτό και τον ευνοούμενό τους (ο οποίος τελικά και κατέλαβε τη θέση) και η δημοσίευση της πρόσκλησης στον «Ριζοσπάστη» αποσκοπούσε μόνο στην καταστρατήγηση του νόμου.
(...)
Αν αναρωτηθείτε πώς αυτό το κράτος χάλασε και διεφθάρη τόσο πολύ και τόσο βαθιά, ώστε να είναι τελικά και ανίκανο, σε αυτές τις μικροπονηριές, τα μικροσκάνδαλα, σε αυτά τα μικροσυμφέροντα των μανδαρίνων, τα μικρορουσφέτια, στην αλαζονεία της καρέκλας και στον παραγόμενο και αενάως αναπαραγόμενο πολτό των συνειδήσεων, θα πρέπει να αναζητήσετε την αιτία.
(...)Οι άνθρωποι αυτοί.... είναι βέβαιοι ότι ζουν στο φέουδό τους και από το φέουδό τους. Πιστεύουν ακόμη ότι τα υπουργεία και όλες οι άλλες δημόσιες υπηρεσίες υπάρχουν, όχι για να υπηρετούν το κοινό, αλλά για τις δικές τους ανάγκες ή φιλοδοξίες. Αν το καλοσκεφθείτε είναι και αυτό ένα είδος διαφθοράς και ανικανότητας."
Θα είχα, όμως, εγώ να προσθέσω πως όλοι αυτοί οι... δαιμόνιοι κομπιναδόροι του κρατικού μηχανισμού, εκκολάπτονται στη ζοφερή ατμόσφαιρα που όλοι μαζί δημιουργούμε.
Γιατί δεν είναι καθόλου λίγοι όσοι από μας έχουν ως όνειρο να τακτοποιηθούν, κι αυτοί και τα παιδιά και τρισέγγονά τους με κάποιον τέτοιον τρόπο...
Δικαίως διαμαρτύρεται, δικαίως απορεί ο κ. Καρκαγιάννης. Αλλά η τύφλα, η σαπίλα κι η βρομιά πάνε μέχρι το κόκκαλο.
Πώς τραγουδούσε, κοντά είκοσι χρόνια πριν, ο Διονύσης:
"...Τι φταίνε τώρα οι μαύροι κυβερνώντες,
οι "Κάπα", τα "ΠΑΣΟΚ" και τα "ΝουΔου"...
Εμείς το εμφυσήσαμε το νέφος
που εντός του επωάστηκαν
όλοι αυτοί..."
("Εμείς του '60 οι εκδρομείς")
Τότε, ο Διονύσης αναφερόταν στα λάθη και τα αδιέξοδα της γενιάς και της "παρέας" του.
Φοβάμαι πως ο στίχος ταιριάζει σε απίστευτα περισσότερους.
(Γμτ, όσο περνά ο καιρός, ανησυχώ πως μιλώ/γράφω περισσότερο σαν όντως Παππούς. Ου γαρ έρχεται μόνον.
Λες να ζυγώνει ο καιρός που θα ρουφάω τη σούπα μου ψελλίζοντας:
"Ωγαία θούπα... Με τγαγανιθτά κγουτόν..." ;;!)
Posted by Christophorus at 12:06 μ.μ. 5 comments
3 Σεπ 2007
Χωρίς μακιγιάζ
Θέλουμε όντως να ανακαλύψουμε τους εμπρηστές;
Ίσως θα πρέπει να οπλιστούμε με θάρρος... και να κοιτάξουμε καλά-καλά, κι επίμονα, τον καθρέφτη.
Posted by Christophorus at 11:55 π.μ. 3 comments