Η καλύβα του Παππού: 11/01/2008 - 12/01/2008

29 Νοε 2008

George Harrison R.I.P.

25 Φεβρουαρίου 1943 – 29 Νοεμβρίου 2001











Ωραίο ντουέτο στο "If not for you" του κ. Robert Zimmerman



Καλή αντάμωση....

21 Νοε 2008

13 Νοε 2008

Lacrimosa, από το Requiem του W.A.Mozart



Αφιερωμένο στον Αλέξη, που τ' αγαπά πολύ κάτι τέτοια.

Κόλλησα! Θέλω να τ' ακούω συνέχεια.

5 Νοε 2008


Για Εβραιοπούλα δεν έμοιαζε, μάλλον ήτανε Γερμανίδα. Ποιος ξέρει, ίσως να έπιανε τη βαριά ατμόσφαιρα στον αγέρα, μια και τόπος εκεί φωνάζει για φρίκη και θάνατο. Ή ίσως να είχε διδαχτεί τα γενόμενα, δεν ήταν και τόσο μικρή.



Σιγά - σιγά, σκαρφάλωσε, δειλά στην αρχή, πιο θαρρετά με την ώρα.
Ίσως ήθελε να ξορκίσει τις σκιές των αδιόρατων ενοχών, που τις έβλεπε στων γονιών της τα μάτια, ίσως απλά να βαριόταν.


Όπως και νά 'χει, προτού ο χοντρός φύλακας έρθει ασθμαίνοντας κι αρχίσει να βρυχάται "Verboten!" τούτο, "Verboten!" τ' άλλο, η μικρή ξανθόμαλλη κόρη πρόλαβε κι έπαιξε με τα σύμβολα του Χαμού και περιγέλασε, συγγνωστά ή όχι, το Θάνατο.

Τις φωτογραφίες έβγαλα τον Ιούλιο του 2007 στο Μνημείο του Ολοκαυτώματος, κοντά στην Potsdamer Platz του Βερολίνου.

1 Νοε 2008

"Η Γιορτή", Μπάμπη Πυλαρινού


Κρατώντας ένα ολότελα δικό του, απρόσιτο στους άλλους, εσώτερο ρυθμό,
τανύζει τα μακριά μέλη του και πάλι συστρέφεται,
σκύβει και πετιέται πάλι κατά πάνω με μάτια μισόκλειστα,
αναπέμποντας βραχνά την παράδοξη, αγαπημένη προσευχή:

Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια-
κι όμως Εσύ δεν μας ακούς....


Την άλλη μέρα στο εργαστήρι πιάνει και ιστορεί με πάθος παράξενες γιορτές, αναστάσιμες, πανηγύρια στον Άη-Λύπιο και πλανητικά πάρτυ, όπου οι πανηγυριστές προσέρχονται μ' αεροπλάνα και βαπόρια καμωμένα από φρούτα κι άλλα απροσδόκητα, ενώ τα σεμνά, καλογερίστικα κυπαρίσσια νεύουν και υποδέχονται, υπό τα φωτεινά βλέμματα μιας δροσερής Σελήνης κι ενός έφηβου Ήλιου.

Το πανηγύρι του Άγιου Λύπιου στη Ζάκυνθο την Κυριακή του Θωμά.
Ακρυλικό σε καμβά


Κι από ένα πιάνο, μυσοβυθισμένο στη θάλασσα, πετιούνται μουσικές ολόφωτες και μας παίρνουν για πέρα.

"Σηκώθηκα ανήσυχος χαράματα, κατέβηκα στη θάλασσα. Όσοι τα τελευταία χρόνια είχαν εξοριστεί από τους παραθεριστές, ήταν όλοι εκεί και γιόρταζαν ότι τους έχει χαριστεί απ’ τους αιώνες και είχαν στερηθεί τα τελευταία χρόνια".



"Την πρώτη βδομάδα του Σεπτέμβρη, την πανσέληνο νύχτα που την έκλεψε απ’ τον Αύγουστο, συναντηθήκαμε κρυφά στον Άγιο Λύπιο... για να πετάξουμε αετό . Την τρέλα της παρέας ακολούθησε και ο Τσίφτης, ο σκύλος του Σκούληκα. Από παλιά το μέρος εκείνο ήτανε τόπος μεταφυσικός για μας."


Καθώς λέει κι ο ίδιος:

"...Δεν είναι "η Γιορτή" η ζωή ενός χαζοχαρούμενου, αλλά ενός ανθρώπου που ζει και διαπιστώνει ότι κάθε στιγμή και καθετί είναι δώρο που του χαρίζεται".

Μέχρι τις 15 τρέχοντος, στο χώρο των εκδόσεων "Περίπλους", Ζαϊμη 31, κοντά στο Μουσείο.