Η καλύβα του Παππού: 25 Φεβ 2011

25 Φεβ 2011

Η βοήθεια που αστόχαστα αρνηθήκαμε (μοντέρνος νεοελληνικός μύθος)

Έχω κουραστεί από την ευκολία με την οποία άνθρωποι, κατά τεκμήριο ευφυείς, πιστεύουν τους διάφορους παρηγορητικούς ή άλλους μύθους γύρω από τη χώρα μας. Ένας τέτοιος μύθος, σχετικά πρόσφατος και δυστυχώς λίαν δημοφιλής, είναι το ότι η Κίνα και η Ρωσία μας πρότειναν, πέρυσι τέτοιον καιρό και περίπου ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ, να αγοράσουν το χρέος μας και η κυβέρνησή μας είπε όχι.


Ουδεμία διάθεση έχω να υπερασπιστώ τον ΓΑΠ και το κυβερνητικό "έργο". Νιώθω όμως την ανάγκη να υπερασπιστώ τη λογική, που λέει, κατ' αρχήν, το αυτονόητο: there is no such thing as a free lunch, άρα ήδη βρισκόμαστε στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας όταν μιλάμε για μηδαμινά ή ανύπαρκτα ανταλλάγματα.

Δεύτερον, πέρα από διάφορα blogs, μηνύματα στο fb και δημοσιεύματα φυλλάδων, δεν υπάρχει καμμία πραγματιά αξιόπιστη πηγή που να πιστοποιεί κάτι τέτοιο- τουλάχιστον εγώ δεν βρήκα καμμία, αν και έψαξα.
Επίσης υπενθυμίζω, ενδεικτικά, ότι ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Μεντβέντεφ, όταν ρωτήθηκε σχετικά, μας είπε ξερά (οι Ρώσοι δε φημίζονται για περιττές ευγένειες και φιοριτούρες) να πάμε στο ΔΝΤ, ενώ οι Κινέζοι, πιο ευγενείς, είπαν κάποιες γενικότητες περί επενδύσεων και το έληξαν εκεί.

Φυσικά, αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν ειπώθηκαν και άλλα πράγματα πίσω από κλειστές πόρτες, θα περίμενα όμως αυτοί που αβασάνιστα πιστεύουν αυτές τις φήμες -και τις διαδίδουν περεταίρω- να απαιτούν κάποια πειστική απόδειξη επ' αυτών, κι όχι να βασίζονται στο τι γράφει ο κάθε ανθυποδημοσιογραφίσκος, ή στο τι είπε ο γιος του μπατζανάκη του κουμπάρου του περιπτερά της θείας του τάδε, που έχει κάποιο γνωστό που ξέρει έναν βουλευτή -πρωτοξάδελφο ενός άλλου γνωστού, που δουλέυει στο νομισματοκοπείο, εκεινού, ντε, που μας ενημέρωσε έγκαιρα (καμμιά εικοσαριά φορές) ότι επίκειται επιστροφή στη δραχμή.

Κάτι άλλο που επίσης με εκπλήσσει δυσάρεστα, είναι ότι ελάχιστοι φαίνεται να αντιλαμβάνονται τι σημαίνει Κινεζική και τι σημαίνει Ρωσική πολιτική. Ας υποθέσουμε ότι οι εν λόγω φήμες αληθεύουν: θα ήταν σοφό να τα σπάσουμε με την Ε.Ε. και να αποδεχτούμε "βοήθεια" (=κηδεμονία, νταβατζιλίκι επί το ωμότερον) από Ρωσία και Κινα;
Αμ τότε είναι που η Φράου Άγκελα θα άρχιζε, εκ της συγκρίσεως και μόνο, να φαντάζει γλυκιά και φωτεινή ως άγγελος...

Τώρα, το ότι διαδόσεις του είδους ανακυκλώνουν -δυστυχώς!- ωσάν να πρόκειται για αδιαμφισβήτητα και αναντίρρητα γεγονότα αρκετοί επώνυμοι και συχνά αξιόλογοι και σοβαροί άνθρωποι, με σημαντική προσφορά, από το Μίκη Θεοδωράκη ως το Χρήστο Γιανναρά, δεν προσδίδει κύρος στις διαδόσεις αυτές- μάλλον πλήττει το δικό τους κύρος και τη δική τους αξιοπιστία....