Η καλύβα του Παππού: 7 Σεπ 2007

7 Σεπ 2007

Το άρθρο του Αντώνη Καρκαγιάννη από την προχθεσινή "Καθημερινή", από το οποίο τα κάτωθι αποσπάσματα, με άφησε άφωνο και ημιπαράλυτο, για ώρα πολλή.

Και αυτό, διότι δεν μπορούσα να αποφασίσω αν ήταν αρμόζον:

α. να ουρλιάξω,

β.να αρχίσω να κλαίω γοερά, ή

γ.να σωριαστώ κατάχαμα από τα γέλια και να χτυπιέμαι, άχρι θανάτου.


Τώρα που συνήλθα, είπα να το μοιραστώ μαζί σας, να δω τι θα κάνει σ' εσάς.


"Στο σημείωμα της περασμένης Παρασκευής γράφαμε για μια απρέπεια (δεν βρίσκω ηπιότερο χαρακτηρισμό) του υπουργείου Παιδείας. Την επαναλαμβάνω με κάθε δυνατή συντομία.
Στις 13 Αυγούστου, προπαραμονή της Παναγίας, δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του εν λόγω υπουργείου (δεν διαπιστώσαμε αν δημοσιεύθηκε και σε άλλο μέσο) πρόσκληση υποψηφίων για τον διορισμό τους ως καθηγητών μουσικής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Η πρόσκληση επαριθμούσε επακριβώς πλήθος δικαιολογητικών που οι υποψήφιοι έπρεπε να προσκομίσουν. Η πρόσκληση όριζε (και ιδού η απρέπεια ή το σκάνδαλο) ότι τα δικαιολογητικά έπρεπε να συγκεντρωθούν και προσκομισθούν... εντός του εορταστικού τριημέρου, 14, 15, 16 Αυγούστου, όταν καμιά δημόσια υπηρεσία, φυσικά ούτε το υπουργείο Παιδείας, δεν λειτουργεί!

(...)
Προφανώς, η δημοσιευθείσα πρόσκληση ήταν φωτογραφική, οι εκλεκτοί του υπουργείου, τα «δικά μας παιδιά», είχαν εγκαίρως ειδοποιηθεί και η δημοσίευση αποσκοπούσε στην καταστρατήγηση του νόμου. Αυτά τα ωραία από το καθ’ υμάς υπουργείο Εθνικής (παρακαλώ) Παιδείας, που συμβαίνει να είναι και Θρησκευμάτων!

Περίμενα ότι θα με έπαιρναν την επομένη τηλέφωνο, θα μου έλεγαν ότι αυτά είναι ψευδή και ανυπόστατα, θα απαιτούσαν ανασκευή του σχολίου ή θα έβρισκαν κάποια δικαιολογία για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις. Τίποτε από όλα αυτά. Σιωπή! Υποθέτω με την πονηρή σκέψη να μη δώσουν ακόμα μεγαλύτερη δημοσιότητα στην απρέπεια.

Ισως και εγώ δεν θα είχα επανέλθει αν δεν λάβαινα στον υπολογιστή μου αρκετά γράμματα με ακριβώς όμοιες περιπτώσεις καταστρατήγησης του νόμου. Η νοστιμότερη από αυτές: Κάποτε έγινε πρόσκληση θεολόγων να διαγωνιστούν για κάποια θέση στη Θεολογική Σχολή. Και πού φαντάζεσθε ότι (οι θεομπαίχτες) δημοσίευσαν την πρόσκληση; Στον «Ριζοσπάστη», βέβαιοι ότι οι θεολόγοι δεν διαβάζουν «Ριζοσπάστη». Οπως καταλαβαίνετε είχαν ήδη βρει τον εκλεκτό και τον ευνοούμενό τους (ο οποίος τελικά και κατέλαβε τη θέση) και η δημοσίευση της πρόσκλησης στον «Ριζοσπάστη» αποσκοπούσε μόνο στην καταστρατήγηση του νόμου.
(...)
Αν αναρωτηθείτε πώς αυτό το κράτος χάλασε και διεφθάρη τόσο πολύ και τόσο βαθιά, ώστε να είναι τελικά και ανίκανο, σε αυτές τις μικροπονηριές, τα μικροσκάνδαλα, σε αυτά τα μικροσυμφέροντα των μανδαρίνων, τα μικρορουσφέτια, στην αλαζονεία της καρέκλας και στον παραγόμενο και αενάως αναπαραγόμενο πολτό των συνειδήσεων, θα πρέπει να αναζητήσετε την αιτία.

(...)Οι άνθρωποι αυτοί.... είναι βέβαιοι ότι ζουν στο φέουδό τους και από το φέουδό τους. Πιστεύουν ακόμη ότι τα υπουργεία και όλες οι άλλες δημόσιες υπηρεσίες υπάρχουν, όχι για να υπηρετούν το κοινό, αλλά για τις δικές τους ανάγκες ή φιλοδοξίες. Αν το καλοσκεφθείτε είναι και αυτό ένα είδος διαφθοράς και ανικανότητας."

Θα είχα, όμως, εγώ να προσθέσω πως όλοι αυτοί οι... δαιμόνιοι κομπιναδόροι του κρατικού μηχανισμού, εκκολάπτονται στη ζοφερή ατμόσφαιρα που όλοι μαζί δημιουργούμε.

Γιατί δεν είναι καθόλου λίγοι όσοι από μας έχουν ως όνειρο να τακτοποιηθούν, κι αυτοί και τα παιδιά και τρισέγγονά τους με κάποιον τέτοιον τρόπο...
Δικαίως διαμαρτύρεται, δικαίως απορεί ο κ. Καρκαγιάννης. Αλλά η τύφλα, η σαπίλα κι η βρομιά πάνε μέχρι το κόκκαλο.

Πώς τραγουδούσε, κοντά είκοσι χρόνια πριν, ο Διονύσης:

"...Τι φταίνε τώρα οι μαύροι κυβερνώντες,
οι "Κάπα", τα "ΠΑΣΟΚ" και τα "ΝουΔου"...
Εμείς το εμφυσήσαμε το νέφος
που εντός του επωάστηκαν
όλοι αυτοί..."

("Εμείς του '60 οι εκδρομείς")

Τότε, ο Διονύσης αναφερόταν στα λάθη και τα αδιέξοδα της γενιάς και της "παρέας" του.

Φοβάμαι πως ο στίχος ταιριάζει σε απίστευτα περισσότερους.

(Γμτ, όσο περνά ο καιρός, ανησυχώ πως μιλώ/γράφω περισσότερο σαν όντως Παππούς. Ου γαρ έρχεται μόνον.
Λες να ζυγώνει ο καιρός που θα ρουφάω τη σούπα μου ψελλίζοντας:

"Ωγαία θούπα... Με τγαγανιθτά κγουτόν..." ;;!)