Καθώς έλεγε και πριν τριάντα χρόνια ο αγαπητός Διονύσης στους "Αχαρνείς", δια χειλέων Δικαιόπολι:
"- (...)Χιονίζει! Χειμέρια τα πράγματα...."
"-(....)Ναι, χιονίζει. Αρχίζουνε τα θαύματα..."
Κι όπως έλεγε ο μπαρμπα-Γιαννιός (που για να λησμονήσει την ασωτεία και την ορφάνια ευρέθη ερωτευμένος, ο πτωχός, με τη γειτόνισσα, την πολυλογού και ψεύτρα, που μια φορά κι αυτή δεν είχε πει "Γιαννιό μου, έλα μέσα"), ο μπαρμπα- Γιαννιός ο Έρωντας κι όχι Γέροντας, θωρώντας το πάλλευκο χιόνι - το σάβανό του- να πέφτει:
"-...Να μας ασπρίσει όλους το χιόνι του Θεού.... Να μην έχουμε κακή καρδιά μέσα μας..."