Καθώς έλεγε και πριν τριάντα χρόνια ο αγαπητός Διονύσης στους "Αχαρνείς", δια χειλέων Δικαιόπολι:
"- (...)Χιονίζει! Χειμέρια τα πράγματα...."
"-(....)Ναι, χιονίζει. Αρχίζουνε τα θαύματα..."
Κι όπως έλεγε ο μπαρμπα-Γιαννιός (που για να λησμονήσει την ασωτεία και την ορφάνια ευρέθη ερωτευμένος, ο πτωχός, με τη γειτόνισσα, την πολυλογού και ψεύτρα, που μια φορά κι αυτή δεν είχε πει "Γιαννιό μου, έλα μέσα"), ο μπαρμπα- Γιαννιός ο Έρωντας κι όχι Γέροντας, θωρώντας το πάλλευκο χιόνι - το σάβανό του- να πέφτει:
"-...Να μας ασπρίσει όλους το χιόνι του Θεού.... Να μην έχουμε κακή καρδιά μέσα μας..."
International Alliances in Space
-
As we venture beyond our atmosphere’s boundaries, it becomes increasingly
evident that international collaboration in space is not just desirable but
ess...
Πριν από 5 εβδομάδες
6 σχόλια:
Αμήν :-)
Ανοιξε το μεγάλο δείπνο να 'νοιχτούμε
ναι χιονίζει
...
αρχίζουνε τα θαύματα
@oistros: αμήν indeed!
@babis: Μόνο που το γυρίζει σε νοτιά και τα θαύματα απομακρύνονται από μας....
...Τρέχουν, τρέχουν, πετάνε και χάνονται...
Ίσως δεν είναι καιρός για θαύματα, αλλά για αναδίπλωση και περισυλλογή
...
Ίσως...
Ίσως ήπια πολύ χτες βράδυ.
Οχι δε θέλω αναδιπλώσεις και περισυλλογές. Αρκέτα. Να απλώθώ θέλω και θαυματα πολλά και καλά.
Ζητάω πολλά;
Τα απολύτως απαραίτητα.
Κι εγώ άπλωμα ζητώ, αδελφέ μου. Ναι, είναι απολύτως απαραίτητο το θαύμα. Είναι, ίσως, η φυσική μας κατάσταση. Δες τα ορθάνοιχτα μάτια των παιδιών σου, απροκατάληπτα, καθώς αντκρύζουν κάτι για πρώτη φορά, θαμπωμένα από το θαύμα που υπάρχει παντου, κι εμείς το διανοητικοποιήσαμε και μας έμεινε μόνο το αδειανό του το ρούχο.
Ίσως το θαύμα να φεύγει όσο πιο πολύ το κυνηγάμε. Ίσως να μην εκβιάζεται - εκβιάζεται ο έρως; βιάζεται ο θεός;- και γι' αυτό το νιώθουμε να φεύγει. Ίσως να είναι όπως, όταν σαλπάρει το πλοίο, και βλέπεις τη στεριά να φεύγει μακριά σου, αλλά αυτή είναι εκεί, εσύ είσαι που φεύγεις. Ίσως προύποθέτει λίγη ησυχία το άπλωμα και το θαύμα. Ν' ακούμε πιο πολύ, να μιλούμε πιο λίγο. Να βλέπουμε πιο πολύ, να φανταζόμαστε λιγότερο.
Να ζούμε, αντίς να ομιλούμε περί του ζειν.
Μ' αρέσει ο λόγος σου κι ο διάλογος μαζί σου. Κάτι τέτοια δικαιώνουν τη ύπαρξη ενός μπλογκ. Και γεννούν ελπίδες για θαύμα.
Δημοσίευση σχολίου