... με τέτοια λιακάδα....
Ο καιρός προστάζει βόλτες εκτός του άστεως,
κύλισμα στο χορτάρι,
κι άλλες βόλτες μετά.... με παρέα ή άνευ, η άνοιξη προελαύνει
(δεν την ένιωσα ακόμα, αλλά μου το είπανε)
Όσοι μπορείτε, παρατήστε το surfing και το blogging και τραβάτε για όπου λέει η καρδούλα σας. Κάντε μια βόλτα και για τον Παππού.
Κι εγώ εξ ανάγκης γράφω, αυτά και μόνο - βαριέμαι ασύστολα τον εμβριθή και δοκησίσοφο εαυτό μου, τέτοια μέρα...
Πριν από 3 εβδομάδες
16 σχόλια:
Δεν πρόκαμες να γυρίσεις απο την Βενετία πάλιν βόλτες ορέγεσαι;-)
Άσωτε!!!
Αχ, ας ήμην πιο άσωτος απ' όσον είμαι... Από 'κείνους που δίνονται, αναλώνονται, δε λογαριάζουν, δεν κατοχυρώνονται. Εγώ μίζερες ηδονές ξεύρω, Γεώργιε, και ηθικές ακόμη πιο μίζερες...
Οι άλλοι "άσωτοι" δεν μένουν "άσωστοι". Εγώ τη βρίσκω μ' εμένα και τρρρρρέμω τις αλλαγές...
Κι όπως καλά το ξεύρεις, το ποιος έκαμε την αρχήν, δεν μοιάζει να έχει σημασία στην τελική, για κανέναν σοβαρό άνθρωπο. Και αν ο Θεός του οποίου την κένωσι ετοιμαζόμαστε να εορτάσουμε δεν είναι κατ' εικόνα και ομοίωσή μας πλασμένος, ούτε και γι' Αυτόν έχει σημασία.
Καληνυχτώ, με βαρέθηκα.
Να είσαι καλά.
υ.γ: Αν περνάς από Ραγκαβά, ίσως βρεθούμε κάποτε κι ας μην γνωρίζουμε ο ένας τα μούτρα τ' αλλουνού.
Καλή άνοιξη να ευχηθούμε τότε. Αρκεί νομίζω για τώρα.
Μα τι είναι αυτά για κενώσεις πρωί πρωί, τσίπα δεν έχετε επάνω σας, γέρος άνθρωπος; Είχα κάτι δύσκολες κενώσεις τελευταία και ξαναξύπνησαν οι αιμορροϊδες μου. Εγώ ούτε που θέλω να τις σκέφτομαι κι εσείς μιλάτε γι' αυτές και τις γιορτάζετε από πάνω; Και τι είναι αυτούνος ο Ραγκαβάς; Εστιατόριο; Μπαράκι; Στριπτιζάδικο; Άσε, φαντάζομαι. Βιβλιοθήκη θάναι. Βαριά κουλτούρα θα παίζει εκεί μέσα, πάω στοίχημα. Μπα σε καλό σας! Με τσαντίσατε πάλι. Αλλά ομολογώ δεν φταίτε μόνο εσείς. Φταίνε και οι αιμορροϊδες μου. Γι' αυτό ο λαός τις λέει ¨ζοχάδες¨. Άι σιχτιρ, τα νεύρα μου έχω πάλι. Ακούς εκεί να γιορτάζουν τις κενώσεις. Χριστέ μου, τι έχουν ακόμα να ακούσουν τα αφτάκια μου;
Nομίζω πως το βασικό σας πρόβλημα είναι άλλο - πάσχετε από βαριά σύγχυση των αισθήσεων... Δεν είναι δυνατόν να ακούτε με τα αυτάκια σας ό,τι οι άλλοι απλώς διαβάζουν με τα μάτια τους... Σε λίγο θα μας πείτε ότι οσφραίνεστε με τις πατούσες!
...ρε Θανάση, εσύ είσαι;
Πώς επιτρέπετε να γράφουν τόσο χυδαία σχόλια σε ένα τόσο σοβαρό μπλογκ; Κύριε Παππού, σε εσάς το λέω, πάρτε τη βίτσα και κυνηγήστε τον, τον ανάγωγο. Κάτσε να δεις τι σκέφτηκα τώρα: Κάποτε, στα παιδικάτα μου, υπήρχε μια γιαγιά που τις κλέβαμε το μούσμουλα απ' τον κήπο και μας κυνήγαγε με τη βίτσα. Δεν έχω φάει πιο γλυκές ξυλιές στον πισινό! Ήθελε παρέα η κακομοίρα και δεν ήξερε πώς να μας τη ζητήσει. Και μας χάιδευε με τη βέργα. Πείτε λοιπόν σ' αυτόν τον κακομοίρη, τον ζοχάδα, ότι είναι ευπρόσδεκτος, ότι τον καταλαβαίνετε, κι ίσως αλλάξει τρόπους. Ταύτα.
Ω, γλυκιά ασωτία των ζουζουνιών της Άνοιξης!
Καλή Άνοιξη σε όλους τους μπλογιοκομμένους!
Το πιάσαμε το υπονοούμενον, ω Ανώνυμε, ή μήπως.... ΘΑΝΑΣΗ;! μα... μα... αν είσαι εσύ.... τότε είσαι κλινική περίπτωσις, ούτως ειπείν πολλαπλή προσωπικότης! Σοβαρόν το τοιούτον, πλην και ευτράπελον άμα.
Από αύριο θα δημοσιεύω ανέκδοτα με Ποντίους, όλην την σειράν των κοσμαγάπητων ανεκδότων με τους ήρωας των παιδικών μας χρόνων, ήτοι τον Μπόμπον και τον Τοτόν και άλλους, καθώς και με Ξανθές...
Σνιφ! Μα να είπητε το βλογ μου σοβαρόν, εννοώντας κατά βάθος σοβαροφανές... Και να κινδυνεύω εγώ, γέρος άθρωπος, να διαπιστώσω ότι ενδέχετε να έχετε δίκαιον...
Ω, Θανάση, αν είσαι όντως εσύ, πολύ σκληρά η εκδίκησίς σου...
Ένας Παππούς εν συγχύσει τελών, νοσών εκ Αλτσχάιμερ και άλλων τινών...
Ο Ραγκαβάς ωραία εκκλησία είναι!
Περνάτε καλά εκεί με τον Σιλουανό, τον Φιλόθεο, και τον κυρ-Αλέξανδρο
τον ψάλτη σας.
Νάστε πάντα καλά εύχομαι και ν' ασωτεύετε καταπώς γνωρίζετε!
Χε χε χε, Γεώργιε! Θα σε ανακαλύψω, πού θα μου πας!
Πολύ χάρηκα με την απάντησή σου αδερφέ, όποιος κι αν είσαι, κι ακόμη κι αν δε μάθω ποτέ πώς είναι η φάτσα σου...
....Kι όσον για αωτείαις... σιγά τα ωά!
Εκκλησία είναι ο Ραγκαβάς; Πώ πω τι μαθαίνει κανείς; Κι είχα αρχίσει να φαντασιώνομαι τίποτις πιπίνια να χορεύουν πάνω στην μπάρα... Τεσπα... Καλά γλέντια, κύριε Παππού, με ακολουθίες, παρακλήσεις, χαιρετισμούς, χαιρετούρες και άλλες ενοχικές κλαψιάρικες πνευματικές αυτομαστιγώσεις. Τρελλά γλέντια!!!Εγώ δεν θα πάρω. Θα πάρω το πιπίνι και θα πάω παραλία. Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν (και μην τολμήσει να το πάρει κανείς αυτό το οπίσω μου σαν υπονοούμενο, μαύρο φίδι που τον έφαγε)
Αυτό το ¨κύριε Παππού¨ το πήρα από τον ελεηνό ανώνυμο που γράφει ότι γράφω χυδαία. Αλλά τι περιμένεις από άνθρωπο που του αρέσουν οι βιτσιές στον πισινό. Ούστ! ανώμαλε...
Λυπάμαι πολύ, κύριε Παππού, που έκανα το μπλόγκ σας άθελά μου τόπο διαξιφισμών μετά αξιολύπητου ψυχασθενούς. Δεν θα του απαντήσω. Συνεχίστε τα ωραία μελαγχολικά ποστ σας.
υ.γ. άνθρωπος που δεν ξέρει ότι ο Ραγκαβάς είναι ναός, και μάλιστα περικαλλής εις Πλάκαν, δεν αξίζει απάντηση.
Περικαλλής, Ναός, Πλάκα; Γράψε ελληνικά άνθρωπέ μου κι άσε την πλάκα. Μη μου απαντήσεις. Θα κλαίω μια βδομάδα. Και θα βάλω και το πιπίνι να κλαίει παρέα... Τώρα πληγώθηκα. Σοβαρά μιλάω. Τώρα τα έχω πάρει στο κρανίο. Χιχιχιχι.
...Και ο Ζοχάδας, και ο Ανώνυμος, και ο Εφλατούν - ΘΑνάσης, και ο τους χοίρους βόσκων Γεώργιος, ίσς ακόμη και ο Παππούς ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ!
Καλά το πάμε, κάτι σε Group Therapy με ύφος και στυλ, βεβαίως-βεβαίως, διότι τι θα ήμαστε άνευ στυλ, κύμβαλα αλαλάζοντα χωρίς επίχρισμα, ενώ το στυλ και ο αισθητισμός, συν μια περιρρέουσα μελαγχολία ην παρέχει το εμόν ιστολόγιον, ε, όσο νά 'ναι, ένα φτιασίδωμα το δίνουν.
Το μπλογκ άνευ διαδράσεως απομένει ναρκισσιστικό παίγνιο, "μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας", κάτι σαν αυνανισμός, -με στυλ. Οπότε, για σήμερα τουλάχιστον, καλά τη βγάλαμε και τον χαβαλέν μας εκάμαμε. Ωραία!
Συννεφιά και αέρας... το ματιάσαμε...
Δημοσίευση σχολίου