Ο ΑΚΕΡΑΙΟΣ ΚΥΡ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Θαμνώδη ρήματα και φύλλα καταπράσινα της γλώσσας.
Μεγάλος άνθρωπος κι ανέσπερος έλληνας που κράτησε
τον πόνο στο σωστό του το ύψος
αγνοώντας και δημοτικισμούς και εξελικτισμούς και μόδες
αγνοώντας τα εκάστοτε μορμολύκεια
την ασίγαστη γενικότητα των πιθήκων
αγνοώντας τον αιώνα της καλπάζουσας εξυπνάδας
ο ανοξείδωτος.
Ήδη τα θύματα της Προόδου που πρόωρα σκουριάζει
πάνε στην πατρίδα του τη Σκιάθο
κι αγοράζουν ελπίζοντας οικόπεδα
πάνε για λίγο αεράκι λίγη θάλασσα και φρέσκο φεγγάρι.
Μα ειν' αδύνατο να κοροϊδέψουμε τη ρημαγμένη φύση
με ξιπόλητα Σαββατοκύριακα και με τροχόσπιτα.
Ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος
εκείνος ο περιούσιος Παπαδιαμάντης
και το κεράκι μας ακόμη δεν το θέλει.
Από τη συλλογή: ΧΟΡΤΑΡΙΑΣΜΕΝΑ ΧΑΣΜΑΤΑ, Εγνατία, 1974
Καθολικό του μοναστηριού της Ευαγγελίστριας, ΣκιάθοςΟ γράφων θα ήθελε να πιστεύει ότι το ποίημα του Νίκου Καρούζου δεν γράφτηκε για ανθρώπους σαν κι αυτόν, δεν τον αφορά, είναι υποψιασμένος αυτός...
Ατυχώς, μάλλον έχουν αλλιώς τα πράματα.
5 σχόλια:
Ο "γράφων" δείχνει όντως υποψιασμένος. Που ξέρεις μπορεί να δικαιούται την εξαίρεση.
Να είσαι καλά, σ' ευχαριστώ.
Πώς τα πας με την σκληρότητα του Απρίλη;
Είχες δίκιο...είναι τόσο καθαρό, ακριβές, ευθύβολο και (περιέργως) σεμνό το ποίημα. Έχει άλλα τέτοια ο Καρούζος; Αν έχει πού είναι; Μας έχουν διαφύγει λόγω αμέλειας ή λόγω σπανιότητάς τους;
"Πώς τα πας με την σκληρότητα του Απρίλη;"
Λίαν προσφάτως έγιναν τα πράγματα πιο διαυγή μέσα μου. Μεγάλη η ανακούφιση.
Καλή σου μέρα
@ credit:
Τι να σου πω, ό,τι άλλο του Καρούζου έχω δει μου φαίνεται εντελώς -μα εντελώς- ακατανόητο...
Φαίνεται πως το συγκεκριμένο αποτελεί ευτυχή εξαίρεση.
Δημοσίευση σχολίου