Η καλύβα του Παππού: Ποια Εκκλησία;

21 Αυγ 2007

Ποια Εκκλησία;

Το πώς θα αντιδράσει ο κάθε ένας μας μπροστά στην ασθένεια και το θάνατο, κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει εκ των προτέρων. Ό,τι κι αν κάνει κάποιος αντιμέτωπος με την αναπόφευκτη, μεγάλη πρόκληση του τέλους, είναι ανθρώπινο. Και μου γεννά τη συμπάθεια.

Παρ' όλ' αυτά, δεν μπορώ να μην επισημάνω την τεράστια απόσταση ανάμεσα στην στάση των Χριστιανών των πρώτων αιώνων, οι οποίοι δεν δίσταζαν να φροντίζουν με περισσή αυταπάρνηση τους ασθενείς αδελφούς τους που είχαν προσβληθεί από την πανώλη, με αποτέλεσμα, συχνά, και τον δικό τους θάνατο, και την εν πομπή και παρατάξει αναχώρηση του προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας για να υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος στο Μαϊάμι.

Δεν είμαι τόσο αφελής ώστε να περιμένω κάποια άλλη στάση, αλλά θα περίμενα, τουλάχιστον, μια κάποια συστολή. Κατανοητή η αδυναμία, όμως όλοι ξέρουμε πόσοι και πόσοι περιμένουν στη σειρά για ένα μόσχευμα, πόσοι και πόσοι ασθενείς δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Περίμενα η προνομιακή μεταχείριση του Αρχιεπισκόπου να καλυφθεί με λίγη ντροπή, αλλά φαίνεται πως δεν την έχασε κανείς.

Κι είναι και το άλλο: Η πεποίθηση με την οποία ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε πως πιστεύει πως όλα θα έχουν την έκβαση "που έχουμε φανταστεί", είναι το άκρον άωτον της ψυχολογικής, θρησκευτικής παρηγοριάς - στα όρια της μαστούρας. Δεν θυμάμαι κανέναν Χρυσόστομο, κανέναν Βασίλειο, Πορφύριο ή Παϊσιο να αντιμετώπισε ποτέ έτσι την ασθένεια.

Θα το ξαναπώ, νιώθω κάθε συμπάθεια απέναντι στο πρόσωπο του ασθενούς Αρχιεπισκόπου. Χώρια που δεν ξέρω τι θα κάνω εγώ, αν -όταν...- βρεθώ στη δική του θέση.
Αλλά, τέλος πάντων, ποιας Εκκλησίας είναι προκαθήμενος ο κ. Χριστόδουλος; Εκείνης που ψηλαφούμε στα Συναξάρια, στον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο, στον Ντοστογιέφσκυ, τον Παπαδιαμάντη, τον Κόντογλου, ή κάποιας άλλης;

Το θέμα είναι το κραυγαλέο μέγεθος της Εκκλησιστικής εκτροπής, για την οποία δεν γίνεται λόγος - ίσως γιατί ετούτη η γιαλαντζί εκδοχή της Εκκλησίας μας εξυπηρετεί όλους.

Τις τεμενάδες των πολιτικών, τη διάθεση του Πρωθυπουργικού αεροσκάφους, τα φυλακτά και τα συναφή, και τις λοιπές προσπάθειες άγρας "ευσεβών" ψήφων, δεν θα τα σχολιάσω καν.

5 σχόλια:

Credit είπε...

Επιπλέον, σε πρακτικό επίπεδο, η περίπτωσή του, λόγω προχωρημένης ηλικίας και λόγω διπλού καρκίνου, αν ήταν ένας κοινός θνητός θα αφηνόταν στα αζήτητα.
Αλλά όχι μόνο δεν διακρίνεται για όλα αυτά που όπως λες θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται ένας άνθρωπος της εκκλησίας αλλά δεν νιώθει καν την ανάγκη να απολογηθεί στους καρκινοπαθείς που αγωνιούν ζητιανεύοντας μια ώρα ποιοτικής ζωής. Νομίζω, αν ήμουνα στη θέση του θα ζήταγα τουλάχιστον μια συγνώμη που προηγούμαι λόγω γαλονιών.

Christophorus είπε...

To να μην έχει την πίστη και την αυταπάρνηση που προσιδιάζουν στο λειτούργημά του, δεν με εκπλήσσει. Αυτό που με τρελαίνει, είναι ότι όλα αυτά γίνονται με απέραντη φυσικότητα....

Christophorus είπε...

....Γίνονται αποδεκτά ως απολύτως αυτονόητα.
Ειδική, προνομιακή μεταχείριση στον Πρωθιερέα του Βάαλ, τον Μάγο της φυλής...

mtryfo είπε...

Αυτός ο χαρακτήρας δεν μπορεί ξαφνικά ν αποκτήσει "μετριοπάθεια". Δεν έμαθε ο άνθρωπος να "ζεί" έτσι. Ηταν πάντα "πληθωρικός" με την κακή έννοια. Είχε πάντα δύναμη, που μόνο απο το θεό δεν την αντλούσε.
Πρωθυπουργικό αεροπλάνο, επιταγές που αλλάζουν χέρια...
Περιμένετε να δείτε την "επιστροφή" του!!!

Ανώνυμος είπε...

βασικός κανόνας κάθε θρησκευτικού και πολιτικού συστήματος είναι η ασυνέπεια. Ο πλανήτης πράξη απέχει από τον πλανήτη θεωρία χιλιάδες αν όχι εκατομύρια έτη φωτός. Το χειρότερο είναι πως κανείς από τον πρώτο πλανήτη δεν σηκώνει έστω και για μια στιγμή ένα τηλεσκόπιο μπας και δεί έστω απο μακρυά τον πλανήτη πράξη........σήμερα την αποφράδα ημέρα της 25ης Αυγούστου του (όχι και τόσο) Σωτήριου έτους 2007..........