O εξαίσιος μουργούλης που βλέπετε βρέθηκε έξω από την αυλόπορτά μου το βράδυ της Παρασκευής. Ημίαιμος, με στοιχεία σέτερ.
Αξιαγάπητος (όσο και χειριστικός - βλ. βλέμμα που σφάζει), είναι το νέο γλυκό βασανάκι της ζωής μας με τη Ν., η οποία και τον βρήκε.
Εικάζω ότι μου τον πέταξε κάποιο καθίκι, από αυτά που βρίσκονται σε αφθονία στον κατα τ' άλλα πολιτισμένο μας τόπο.
Εκτός αν το έσκασε από κάπου - αλλά τώρα πια είν' αργά: αν εμφανιστούν τ' αφεντικά του, θα ποιήσω την νήσσαν- δεν τον δίνω! Να προσέχατε καλύτερα να μην έφευγε! Ουφ!
Εντέλει θα τον υιοθετήσει η Ν., οπότε ο μάγκας έκανε την τύχη του.
To πρόβλημά μου τώρα, είναι πως με πιάνει μελαγχολία στην προοπτική του αποχωρισμού...
Σνιφ...
14 σχόλια:
Γλύκας.
Ναι, ο άτιμος... Να δω πώς θα τον δώσω...
Μήπως γίνεται να μην τον δώσεις?
Δεν γίνεται... αλλά πάει σε καλά χέρια και θα τον βλέπω κι εγώ πύ και πού...
Σήμερα είναι μέρα αποχωρισμού...
Θα μου λείψει ο κερατούκλης...
Ήταν η ψυχή του σπιτιού.
τυχρος εισαι, εμενα δεν μοιαζει σε καμια ρατσα, διοτι απλούστατα ειναι ολες οι ρατσες μαζι:)
αξιολάτρευτος! κάπως έτσι βρήκαμε κι εμείς τον Ντέμη μας. Και παρά τις αλλεργίες μας, αψού, τον κρατήσαμε τον μπαγασάκο..
Η τελευταία λέξη (σνιφ) με την τελευταία φωτό του post "δένουν" ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ!
Καταλαβαίνω πως είναι πικρή η ώρα του αποχωρισμού :(
Καλημέρα γέροντα και καλή εβδομάδα!
Και σ' εσένα, Μίκυ....
-σνιφ!-
μα είναι κούκλος...σκεφτόμουν σοβαρά να κάνω κι εγώ μια στροφή στην γατοφιλική καριέρα μου παίρνοντας ένα σκυλάκι...δύσκολο όμως...
καλό απόγευμα :)
Σε καταλαβαίνω.
Υπομονή.
@ Pan: Χαίρε, ω Εσώτερε Πάνα!
@ Ελαφίνι: Είναι όντως δύσκολο, μεγάλη δέσμευση... Γι' αυτό παραμένω πιστός στις γάτες.
Κρίμα που τον δώσατε. Θα ταν μεγάλη χαρά και συντροφιά αλλά και μεγάλη ευθύνη και φροντίδα.
έτσι πήρα κι εγώ πριν 13 χρόνια τον Τσίκνα (κοντό goldern retriever) από το δρόμο, και πριν 8 χρόνια τη Μπάνυ (σα σέτερ καφέ) που την πέταξαν κάτι νεαροί από ένα αμάξι σχεδόν έξω από την πόρτα μου. Είναι μεγάλος ο δεσμός που δημιουργείται, αλλά και τρελλή δέσμευση.
Καλημέρα!
Εντάξει, εφόσοσν τον έχει η Ν., θεωρώ ότι τον έχω κι εγώ κατά κάποιον τρόπο, και τον βλέπω πού και πού...
Δημοσίευση σχολίου