Ψάχνοντας μια ραγισματιά
Στο χρόνο του κόσμου τούτου
Στους τοίχους χύνοντας
Πολύχρωμες γραφές
Και θυμωμένες καυχησιές-
Ετούτα τα νερά δεν έκαναν γι' αυτούς-
Ούτε είναι καμωμένοι για "αειφόρο ανάπτυξη"
Κι επιτυχίες του είδους.
Γυρεύουν ένα δρόμο να βαδίσουν
Για 'κει όπου θα πλύνουν τα κουρέλια τους στο φως,
Γυρεύουν ένα δρόμο να βαδίσουνΠλάι σε αθώους συνοδοιπόρους κι ιχνηλάτες
Για 'κει όπου θα πλύνουν τα κουρέλια τους στο φως,Για 'κει όπου οι νεκροί ανθίζουν το ξημέρωμα
Στα λιβάδια.
Χτες ήταν της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας
5 σχόλια:
Καλημέρα!
Καλό! Μου θύμισες τα φωτογραφικά ποστ του Doncat2, λόγια στις εικόνες, μια-μια και πολλές στη σειρά...
:)
Ευχαριστώ θερμά δια το κοπλιμάν!
Ήταν ένας τρόπος -όχι απαραίτητα επιτυχής- να συνδέσω αυτές τις φωτογραφίες.
Μου ανοίγει την όρεξη να φτιάξω κι άλλα τέτοια.
Καλημερίζω...
Εμένα μου ήρεσκε ο θυμός και το χύσιμο.Ανάποδα μάλλον!Pray for Sex;-)
Pray for it indeed!
;)
Κι εμένα μού άρεσε η προτελευταία και ιδιαιτέρως η τελευταία φωτό με την ελιά στον ελαιώνα.
Οσία Μαρία η Αιγυπτία...Την σκέπτομαι κυρίως τη Μ.Τρίτη αλλά και πάντα.
Δημοσίευση σχολίου