Η καλύβα του Παππού: Erbarme dich, mein Gott

8 Σεπ 2008

Erbarme dich, mein Gott

Erbarme dich, mein Gott,
um meiner Zähren willen!
Schaue hier, Herz und Auge
weint vor dir bitterlich.
Erbarme dich, mein Gott.




Ίλεως γενού, Κύριε,

Χάριν των δακρύων μου!

Ιδέ, ενώπιόν Σου,

Καρδία και οφθαλμοί θρηνούν πικρώς.

Ίλεως γενού μοι, Κύριε.




Ίσως το αγαπημένο μου μουσικό κομμάτι, η άρια "Erbarme Dich" από τα 'Κατά Ματθαίον Πάθη" του Μπαχ. Έκλεψα την ιδέα από τον Αλέξη.

5 σχόλια:

Αλέξης Χαρισιάδης είπε...

Εξαιρετικές ερμηνείες στο ανυπέρβλητο αριστούργημα του Μπαχ.

Σ΄ευχαριστώ :)

tzamko είπε...

Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. είτε γλώσσαι παύσονται. είτε γνώσις καταργηθήσεται. εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μείζων δε τούτων η αγάπη.

(Απ. Παύλου Α' Κορ.ιγ΄)


Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ (Α’ ΚΟΡΙΝΘ. ΚΕΦ. 13)

“Μπορώ να μιλάω όλες τις γλώσσες των ανθρώπων,
ακόμα και των αγγέλων, μα αν δεν έχω αγάπη
μοιάζω με χάλκινο σκεύος που αχολογάει
ή με τύμπανο που αλαλάζει.
Κι αν έχω προφητικό χάρισμα και γνωρίζω όλα τα μυστήρια
Κι αν κατέχω όλη τη γνώση, μα και όλη την πίστη αν έχω
ώστε και βουνά να μετακινήσω,
αν δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτα.
Κι αν μοιράσω όλα τα υπαρχοντά μου
για να χορτάσω ψωμί τους φτωχούς,
ακόμα κι αν παραδώσω το σώμα μου να καεί,
αν δεν έχω αγάπη όλα μάταια.
Η αγάπη εύκολα συγχωρεί, πάντοτε το καλό κάνει
η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει,
δεν περηφανεύεται, δεν φέρεται άπρεπα,
δεν τα θέλει όλα δικά της, δεν οργίζεται,
δεν σκέφτεται το κακό, δεν χαίρεται με το άδικο,
αλλά χαίρεται όταν επικρατεί η αλήθεια.
Ολα τα ελαττώματα του άλλου τα σκεπάζει
πιστεύει πάντα στις καλές διαθέσεις του,
ελπίζει πάντα πως θα διορθωθεί και όλα τα υπομένει.
Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ...”

P. Kapodistrias είπε...

Η Αγάπη ερμηνευμένη κατά τον καλύτερο τρόπο!
Στην εφαρμοσμένη Αγάπη τα χαλάμε λίγο έως πολύ!....

mickey είπε...

Δε χρειάζεται να γράψω κάτι, νομίζω. Καλύτερα να... ξανακούσω ;-)


(ήθελα όμως να πάρω και λίγη ευλογία :-))

Christophorus είπε...

@ αλέξη: να είσαι πολύ καλά!

@τζάμκο: Παλιόφιλε, σ' ευχαριστ'ω!

@π.κ.: ....Ωιμέ, δίκαιο έχεις...

@ Μίκειον:Χαίρομαι που σ' άρεζε η μουζική!

Και πάντα ζηλεύω τα ταξίδια σου...