Η καλύβα του Παππού

Η σφαγή των αμάχων

Tου Aντωνη Kαρκαγιαννη

Λέγεται ότι η εκεχειρία στη Γάζα ήταν ένα «δώρο» που το Ισραήλ και η Χαμάς επιφύλασσαν στον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, τον Μπαράκ Ομπάμα, επί τη ορκωμοσία του. Αν είναι αλήθεια θα πρόκειται για το πιο μακάβριο «δώρο». Χρειάσθηκε η σφαγή εκατοντάδων αμάχων και η καταστροφή των εστιών τους για να καταλήξουν σε αυτό το μακάβριο «δώρο».

Από την πρώτη στιγμή ετέθη (και μέσα στο Ισραήλ) το ερώτημα: Με ποιο σκοπό εξαπέλυσε, με όλα τα σύγχρονα οπλικά συστήματα, μια τόσο σφοδρή επίθεση; Για να συντρίψουν τη Χαμάς, έλεγαν, επειδή τη θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση. Πολλοί παρατηρητές σημείωναν ότι τούτο είναι σχεδόν ανέφικτο γιατί η Χαμάς δεν είναι απλά και μόνο τρομοκρατική οργάνωση, αλλά και πολιτικό - πατριωτικό κόμμα που διαχέεται και διακλαδώνεται μέσα στον λαό των Παλαιστινίων. Μια στρατιωτική επιχείρηση, αυτής της έκτασης και αυτής της ισχύος, για να συντρίψουν τη Χαμάς, μοιραία θα κατέληγε σε επιχείρηση εναντίον του άμαχου πληθυσμού.

Στρατηγικός σκοπός, ο άμαχος πληθυσμός! Το φαινόμενο σημειώνεται σχετικά πρόσφατα, στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ποτέ, και προηγούμενα, δεν έλειψαν οι σφαγές των αμάχων, αλλά πάντοτε συνδέονταν με λεηλασίες, με κατακτήσεις εδαφών ή ως επιβεβαίωση ισχύος και κυριαρχίας. Δεν ήταν αυτοτελής στρατιωτική επιδίωξη.

Αρχισε να είναι αυτοτελής επιδίωξη με τους βομβαρδισμούς του Λονδίνου από τη χιτλερική αεροπορία. Η εξέλιξη των οπλικών συστημάτων είχε καταστήσει στρατηγικό σκοπό τη συντριβή των αμάχων στα μετόπισθεν.

Οι Σύμμαχοι μιμήθηκαν πιστά, αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα, το παράδειγμα των χιτλερικών, βομβαρδίζοντας ανηλεώς τις γερμανικές πόλεις, λίγους μόνο μήνες πριν από το τέλος του πολέμου. Τα θύματα μεταξύ των αμάχων ανήλθαν συνολικά σε εκατοντάδες χιλιάδες και ολόκληρες πόλεις ισοπεδώθηκαν. Η έκταση αυτής της σφαγής και αυτών των καταστροφών απεκρύβη από τους «νικητές» επί δεκαετίες ή παρουσιάσθηκαν ως αντίποινα για αντίστοιχες χιτλερικές ωμότητες. Μόνο τα τελευταία χρόνια αρχίζουν να μελετώνται από τους ιστορικούς και να έρχεται στην επιφάνεια η έκταση και η αγριότητα της «ανθρωπιστικής καταστροφής» Οι ιστορικοί συμφωνούν ότι δεν υπήρχε σχεδόν κανένας στρατιωτικός λόγος για τον βομβαρδισμό των γερμανικών πόλεων. Ο μόνος λόγος ήταν η σφαγή των αμάχων και η καταστροφή των εστιών τους.

Το φαινόμενο κορυφώθηκε, ακολουθώντας την «πρόοδο» των μέσων μαζικής καταστροφής, με τις δύο ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, με περίπου 200.000 θύματα συνολικά. Ηταν η πιο καθαρή και απροκάλυπτη στρατιωτική επίθεση με στόχο μόνο τον άμαχο πληθυσμό επειδή αυτός ο στόχος θεωρήθηκε πιο αποτελεσματικός για τη «νίκη» και το τέλος του πολέμου από οποιαδήποτε άλλη στρατιωτική επιχείρηση. Με στόχο τους αμάχους...

Είναι λυπηρό ότι η επίθεση του Ισραήλ εναντίον της Λωρίζας της Γάζας μιμείται αυτά τα παραδείγματα και κυνικά τα επαναλαμβάνει. Προσωπικά πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι η ύπαρξη του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή είναι μια πολυσήμαντη ιστορική παρέμβαση, πολιτική και πολιτισμική ταυτόχρονα. Γεγονότα όπως η επιδρομή εναντίον της Λωρίδας της Γάζας και η κυνική σφαγή των αμάχων ακυρώνουν και τελικά καταστρέφουν οποιονδήποτε ρόλο.

Στο ίδιο το Ισραήλ έχουν αρχίσει να ρωτούν: Ποιος τελικά ήταν ο σκοπός αυτής της επιδρομής; Για την ώρα το μόνο αποτέλεσμα είναι η σφαγή των αμάχων...

Από τη σημερινή "Καθημερινή"