Να περπατάς, και για ώρα πολλή να μην ακούγεται παρά ο απαλός άνεμος, κάποιο πουλί ή κάποιο γαϊδουράκι.
Ανεκτίμητο.
Και κάπως έτσι, προστέθηκε η Σχοινούσα στον κατάλογο με τα μέρη που θα φοβάμαι μην χαλάσουν....
Στα Φωτογραφικά Τετράδια έχω κάμποσες φωτογραφίες και θα ανεβάσω κι άλλες.
Πριν από 3 εβδομάδες
7 σχόλια:
Αυτό ακριβώς που λες... να παραμείνει ως έχει
Αχ Φούι, είκοσι χρόνια τώρα κάνω την ίδια προσευχή και παρακολουθώ το κύμα της καταστροφής να μπαίνει σιγά-σιγά στα πιο ιερά και όσια τοπία της ζωής μου. Είναι σου λέω αήττητοι. Απέναντι από τη Σχοινούσα, στον Πάνερμο (βάλε στο google Πάνορμος Νάξος), ένα αραξοβόλι με τρία σπίτια και πέντε στάνες, οι συντοπίτες μου κάνανε φέτος καφετέρια, με σουβλάκια, beach party κλπ. Είδα χτες το inception και σκέφτηκα ότι σε 50 χρόνια το μόνο μέρος που θα μένει για ανθρώπους σαν εμάς θα είναι η εικονική πραγματικότητα...Αλλά ευτυχώς θα έχουμε πεθάνει. Χε χε!
Γιάννη, χαίρομαι που σ' άγγιξα!
Credit, τι είπω; Ευτυχώς, ευτυχώς! Bwahahahahaaa!!!
Νομίζω πως η φύση ποτέ δεν απογοητεύει - ίσα ίσα.Ένας μικρός παράδεισος.
ακριβώς όπως το λέτε: ανεκτίμητο
θαυμάσιες φωτό!
@ όλα θα πάνε καλά :
H φύση όντως δεν απογοητεύει...
Εμείς δεν έχουμε συχνά μάτια να δούμε την ομορφιά της.
@ Scarlett:
Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου