Η καλύβα του Παππού

1 Μαρ 2008

Ένα μικρό -σε καμμία περίπτωση πλήρες- αφιέρωμα σ' έναν πολύ ιδιαίτερο καλλιτέχνη...













6 σχόλια:

athanasia είπε...

Mικρές νυχτερινές μουσικές...

:)

σα είπε...

εκπληκτικές επιλογές τα βιντεάκια... πέρα από τη δύναμη της μουσικής του, αυτό που εγώ στέκομαι περισσότερο είναι η δύναμη των στίχων του... σε ευχαριστούμε.

Christophorus είπε...

@ athanasia: :))


@ σα: Εγώ σ' ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο...

doctor είπε...

Με έφτιαξες πάλι και πήζω στην δουλειά...

This is the weaping song......

P. Kapodistrias είπε...

Καλά κουλουμιάσματα και μετά: Της μετανοίας άνοιξον...

stassa είπε...

Καλός ο Κέηβ, με αρέζει κι εμένανε.

"Now it's Rorshach and Prozac and everything's groovy, everything's fine...!"

Μένει στο Μπράιτον, ξέρεις. Πρόσφτατα άφησε μουστακάκι και μοιάζει φτυστός με αθίγγανο. θα τον πετύχω καμμιά φορά στον δρόμο και θα του πώ "πατάτε;", και θα με κοιτάει καλά καλά...