Ανάρτηση αδικαιολόγητα καθυστερημένη

Leonard Cohen, Terravibe, 30 Ιουλίου.

Ο κύριος Cohen, στην πένα, με το καπέλο στο κεφάλι, να τραγουδά με την μπάσα, σπηλαιώδη φωνή όλα εκείνα που περιμέναμε: First we take Manhattan, Hallelujah, Anthem, Marianne, Like a bird on a wire, Everybody Knows, The future και άλλα πολλά.

Έκλεισε, μετά από κραυγές του κόσμου που το ζήταγε επίμονα, με το Famous Blue raincoat.

Μαγική νύχτα. Και στιγμές-στιγμές, όταν άστραφταν κάποιοι στίχοι που θα μπορούσαν να έχουν γραφεί από κάποιον μυστικό, ένιωθα σαν να ήμουν σε εκκλησία. (*)

“…ring the bells that still can ring,

Forget your perfect offering,

There is a crack,

A crack in everything

-that’s how the light gets in”.

Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που μπόρεσα και «συνάντησα» έτσι τον κ. Κοέν. Και τον ευχαριστώ.

(Οι φωτογραφίες αλιεύθηκαν στον Ιστό, όπως και το βιντεάκι).

(*) «Ε, άμα έχεις και την προδιάθεση….», σχολίασε μια φίλη. Το αντιπαρήλθα αξιοπρεπώς…