Ιράν

Μια βαριά σκιά πλανάται πάνω απ' την όμορφη χώρα και τους ανθρώπους της, σχεδόν τόσο πηχτή, όσο και το νέφος της Τεχεράνης.

Πουθενά δεν ακούγονται γέλια, τραγούδια, φωνές.

Τα συναισθήματα των ανθρώπων ρέουν κρυφά, υπογείως.

Και πανταχού παρούσα, σε αγάλματα ή γιγάντιες προσωπογραφίες, η αυστηρή όψη του Αγιατολάχ Χομεϊνί και οι μνήμες από τον φριχτό πόλεμο.

"Το κρασί! Ωραίο πράγμα το κρασί", ξεσπάθωσε ο στρογγυλοπρόσωπος έμπορος στο παζάρι -θαρρώ ήταν στο Εσφαχάν- μόλις άκουσε ότι είμαστε Έλληνες. "Κι εδώ, ο Μουλάς λέει πως είναι αμαρτία, μα εκείνος κάθε βράδυ πίνει στο σπίτι του!"

Τη φωτογραφία τράβηξα στο Εσφαχάν, στο "Τζαμί του Ιμάμη", πάνε επτά χρόνια, νομίζω.